جریان پرونده قتل مرحوم الف.گ. به شرح گزارش مورخ 30/8/90 عضو ممیز شعبه 11 دیوان عالی است که رونوشت آن پیوست پرونده می باشد. اجمالا اینکه 27 اسفند ماه 1374 خانمی به نام ف.ر. با مراجعه به مرجع انتظامی اعلام نموده که شوهرش الف.گ. از ساعت 16 مورخ 24/12 با وانت تویوتا زرد رنگ شماره.. . جهت مسافرکشی و بارکشی از منزل خارج و تاکنون مراجعت نکرده است. در تاریخ 8/1/75 جسد آن مرحوم در کیلومتر 12 جاده ماهان کشف و معلوم شد که وی در همان ایام به قتل رسیده و ماشینش به
سرقت رفته ست. در صورت جلسه کشف جسد آمده است که جسد در زیر پل سه دهانه رودخانه... در حالی که دور آن تشک پنبه ای و روی آن پارچه ای سبز رنگ و پتوی قهوه ای رنگ و زیر آن ها چادر شب قرمز رنگ وجود داشت. دستان جسد از پشت با سیم های قرمز و آبی و سفید رنگ بسته پاهای وی در قسمت مچ پا بسته است. پوست سر به طور کامل (به استثنای قسمت کمی از عقب سر و گوشت های صورت و گردن به استثنای کمی از گوشت گردن و قسمتی از قسمت بالای جلوی سینه) توسط حیوانات خورده شده است. به دور گردن پارچه ای گلدار (قسمت جلوی دهان) که احتمالا در هنگام زنده بودن به منظور اینکه با آن صدای داد و فریاد مقتول در دهان خفه شده و بیرون نیاید داخل دهان او نموده اند و پارچه ای دیگر شبیه لنگ تقریبا سفید رنگ دارای خط های سیاه که گره خورد بود احتمالا با آن گلوی مقتول را بسته و باعث خفگی وی گردیده اند. علاوه بر آن مقداری از همان سیم ها نیز به دور گردن پیچیده و سپس گره خورده بود که احتمالا آن نیز یکی از دلایل خفگی باشد... . آثار ناشی از بستن دست ها و پاها با سیم بر روی پوست بدن مشهود بود که خراشیدگی روی پوست در آن ناحیه مشاهده می گردید. مقداری نایلون مشکی رنگ به صورت پاره پاره که داخل یک نایلون سفید رنگ بودند و مقداری هم خیس بودند که در همان حوالی کفش های وی پیدا شد که احتمالا این نایلون ها نیز از داخل دهان مقتول افتاده بودند. پزشکی قانونی پس از معاینه جسد در خصوص علت مرگ قابل مرحوم الف.گ. اعلام نموده با توجه به از بین رفتن بافت نرم سر و گردن و نیز حلق و حنجره و احشاء داخل قفسه سینه علت مرگ قابل تشخیص نمی باشد. پیگیری و انجام تحقیقات ادامه پیدا کرد. در تاریخ 8/10/76 پرونده جهت ملاحظه و کسب دستور به نظر ریاست محترم شعبه 8 دادگاه عمومی رسید. رییس دادگاه به مدیریت آگاهی مرقوم داشته حسب دستورات قبلی در جهت کشف اتومبیل مسروقه و شناسایی و دستگیری قاتل یا قاتلان و معرفی آن ها اقدامات مجدانه ای معمول و نتیجه را اعلام دارند. اقدام دیگری در پرونده به چشم نمی خورد تا اینکه در سال 1387 خانم ن.گ. دختر مرحوم الف.گ. طی نامه ای از رییس کل دادگستری استان خواستار پیگیری موضوع شده که با دستور رییس کل و متعاقبا دستور دادستان اقداماتی صورت گرفت و نهایتا پرونده به شعبه 106 دادگاه عمومی جزایی ارجاع شد. شعبه مذکور پرونده را جهت انجام تحقیقات به پلیس آگاهی استان ارسال داشته است. در آگاهی از برادر و همسر و فرزندان و همسایگان مقتول تحقیق به عمل آمد. الف.گ. برادر مقتول اظهار داشت فکر می کنم برادر من به دست فردی که از طرف الف.چ. بوده به قتل رسیده و ماشین را
سرقت کردند. خانم ف.م. همسر مقتول اظهار داشت شوهرم فقط با همسایه روبرویی ما روز قبل از حادثه دعواشان شده بود. ولی همان شب آشتی کردند. رخت خوابی هم که در محل قتل پیدا شده اصلا نمی دانم مال چه کسی است و ما اصلا چنین رخت خوابی نداشتیم و او کلا چنین چیزهایی همراهش نمی برده است. خانم ن.گ. دختر مقتول اظهار داشته شب قبل از حادثه پدرم با همسایگان درگیری لفظی پیدا کرده ولی آخر شب با هم آشتی کردند. پدرم با زن دومش درگیری داشت؛ ولی فکر نمی کنم او بخواهد چنین کاری بکند. زن بابام حسود است و با زن عمو همیشه رقابت دارند. عمویم برایم تعریف کرد و گفت سرهنگ ک. گفته که دایی من پدرم را کشته است. م.گ. پسر مقتول بیان داشته یک روز عموی من آمده و گفته که سرهنگ ک. همان روزهای اول گفته که پدرت را چ. کشته است. خانم ز.گ. دختر مقتول اظهار داشته من آن موقع خیلی کوچک بودم و اطلاعات دقیقی ندارم. عمویم می گفت شخصی به نام ح.ط. گفته که الف.چ. پدرت را کشته است. ما خیلی به دایی ح.م. و شوهرخاله ام ذ.ج. و آقای م.ص. شک داریم. از همسایگان مقتول به نام ر. و ح.ج. تحقیق شد. ر. اظهار داشت خدا می داند من آن روز اصلا سر آسیاب نرفته ام و از جریان قتل ایشان خبر ندارم. ما بحث آن چنانی با هم نداشتیم. همان روز آشتی کردیم. ح.ج. اظهار داشت من در گلباف بودم و بعد از دو ماه فهمیدم که الف. را کشته اند. برادرانم به خدا اصلا اهل این حرف ها نیستند. من تعجب می کنم و واقعا درگیری در این حد نبوده که بخواهند الف. را بکشند. در تاریخ 4/5/88 بین آقایان الف.گ. و ح.ط. و الف.چ. مواجهه حضوری داده شد و خطاب به ط. که شما به الف.گ. گفته اید که الف.چ. برادرت را کشته است. آقای ط. اظهار داشت به خدا قسم من چنین چیزی نگفته ام. آقای چ. هم بیان داشت من به علت خرید پسته غیر قانونی به زندان افتادم و در آن تاریخ من زندان بودم و به خدا قسم من الف. را نکشته ام و اصلا دلش را ندارم حتی گنجشکی را بکشم. در جلسه مورخ 28/1/90 دادگاه از شکات توضیحاتی اخذ و سپس به آقای الف.چ. اتهام مشارکت در قتل عمدی و
سرقت ماشین و به خانم ف.م. اتهام معاونت در قتل عمدی مرحوم الف.گ. را تفهیم کرد که هر دو نفر اتهام منتسب به خود را انکار کردند. دادگاه خطاب به آقای ح.ط. که برادر خانم شما گفته که شما در قتل مرحوم الف.گ. دست دارید چه می گویید؟ آقای ط. پاسخ داد من چون سر خواهر او زن گرفته ام از روی ناراحتی گفته که من در قتل دست داشته ام؛ و در جلسه مورخ 14/4/90 دادگاه اتهام مشارکت در قتل عمدی مرحوم الف.گ. و
سرقت خودروی او را مجددا به ذ.ج. و همچنین به آقای ع.م. تفهیم کرده که آقای ج. اظهار داشت حاضرم قسم بخورم که این کار را انجام نداده ام و خبری ندارم. آقای ع.م. اظهار داشت من قتلی انجام نداده ام و ماشینی ندزدیدم. من چرا می بایست الف.گ. را بکشم و دلیلی برای قتل وی وجود ندارد. دادگاه در تاریخ 18/4/90 با اعلام ختم رسیدگی به شرح دادنامه شماره 73412100392 ـ 18/4/90 آقای ع.م. و ذ.ج. را به قصاص نفس و به اتهام مشارکت در
سرقت خودروی مقتول هرکدام را به تحمل ده سال حبس و 74 ضربه شلاق و مشترکا به رد عین یا مثل قیمت مال مسروقه در حق اولیاء دم محکوم نموده و در اتهام ف.م. دایر به معاونت در قتل عمدی 2ـ آقای ح.ط. دایر به مخفی کردن ادله جرم برای تبریه کردن متهمین و افرادی که در قتل مشارکت داشته اند 3ـ الف.چ. دایر به مشارکت در قتل عمدی و
سرقت خودرو 4ـ م.ج. دایر به قتل عمدی 5ـ ح.ج. دایر به قتل عمدی 6ـ ر.ج.دایر به قتل عمدی 7ـ ع.الف. دایر به مشارکت در قتل عمدی و
سرقت خودرو رای برایت صادر کرده است. آقای ن.الف به وکالت از آقایان ع.م. و ذ.ج. نسبت به حکم صادره اعتراض و درخواست تجدیدنظر کرده که شعبه 11 دیوان عالی کشور به علت نقص تحقیقات حکم صادره را به شرح دادنامه شماره 70907100964 ـ 30/8/90 نقض و رسیدگی مجدد را به همان دادگاه صادرکننده رای ارجاع داده است. شعبه 106 دادگاه عمومی جزایی پس از رفع نقایص به شرح دادنامه شماره 73412100441 ـ 8/4/91 مجددا آقایان ع.م. و ذ.ج. را به اتهام مشارکت در قتل عمدی مرحوم الف.گ. به قصاص نفس با پرداخت یک دوم دیه کامل هرکدام و به علاوه هر یک از متهمان مذکور را به اتهام مشارکت در
سرقت خودروی مقتول به تحمل ده سال حبس تعزیری و 74 ضربه شلاق و مشترکا به استرداد عین و در صورت فقدان عین به رد مثل یا قیمت مال مسروقه (خودرو تویوتا سرقتی) در حق اولیاء دم محکوم کرده است. پس از ابلاغ رای دادگاه آقای ن.الف. به وکالت از آقایان ع.م. و ذ.ج. نسبت به حکم صادره اعتراض و از دیوان عالی کشور تقاضای تجدیدنظر نموده و مرقوم داشته است: متاسفانه دادگاه محترم بدوی علی رغم نقض دادنامه شماره 73412100441 مبنی بر عدم وجود دلایل شرعی و قانونی علیه موکلین به اتهام قتل و
سرقت و با وجود تحقیقات جدید که همگی بر کذب بودن ادعای اولیاء دم حکایت دارد مجددا بر حکم قبلی خود اصرار نموده است. در حالی که دلایل قبلی از سوی دیوان عالی کشور مردود اعلام شده.»; مشروح لایحه تقدیمی آقای ن.الف. در هنگام شور قرایت خواهد شد.هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرایت گزارش آقای کاظمی عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای حبیبی دادیار دیوان عالی کشور اجمالا «مبنی بر نقض دادنامه به لحاظ نقص تحقیقاتی»; مشاوره نموده چنین رای می دهد: