احداث بنا پس از اختتام سلسله زندیه عدم اهمیت از حیث تاریخ یا شئون ملی و تخریب بیش از اندازه آن از موجبات ابطال ثبت ملک در فهرست آثار ملی است.

در خصوص شکایت آقایان 1ـ (م. ع.)2ـ (م. ح.) به طرفیت سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری مبنی بر اعتراض به ثبت پلاک.. . بخش چهار یزد در فهرست آثار ملی با توجه به بررسی محتویات پرونده و لایحه جوابیه اداره طرف شکایت و اظهارات نماینده حقوقی در صورتجلسه مورخه.. . که بیان نموده بنای ملک در دوره پهلوی اول ساخته شده و کاربری سمینار داشته و به عنوان اولین سمینار شهر دایر گردیده ولی با توجه به گذشت زمان حدود 70 ـ 65 درصد آن تخریب شده است که اگر خواسته باشند از آن بهره برداری کنند باید مجددا مرمت گردد که این مهم میسر نیست. نظر به اینکه به موجب ماده یک قانون راجع به حفظ آثار ملی مصوب 1309 آثار صنعتی و ابنیه و اماکن که تا اختتام سلسله زندیه در مملکت ایران احداث شده جزء آثار ملی محسوب می گردد و از طرفی نیز به موجب ماده واحده قانون ثبت آثار ملی مصوب 1351 آثار غیرمنقولی که از حیث تاریخی یا شیون ملی واجد اهمیت می باشند به عنوان اثر ملی قابل ثبت است که در ما نحن فیه اداره طرف شکایت دلیلی که حکایت از احداث بنا در سلسله زندیه نماید و ثبت اهمیت بنا از حیث تاریخ یا شیون ملی نماید ارایه نکرده است. مضافا اینکه ملک موصوف 70 ـ 65 درصد آن حسب اظهارات نماینده حقوقی تخریب شده است. بنابراین خواسته موجه تشخیص و حکم به ورود شکایت دایر بر ابطال تصمیم اداره طرف شکایت مبنی بر ثبت ملک یاد شده در فهرست آثار ملی صادر و اعلام می نماید. رای صادره قطعی است.
دادرس شعبه 1 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
مومنی ـ مولابیگی