خسارت ناشی از محرومیت از استیفاء منافع ممکن الحصول در صورت انتساب به خوانده قابل مطالبه است.

در خصوص دعوی خواهان ر.ب. به طرفیت خواندگان 1- م.ت. 2- ستاد ف س به خواسته مطالبه 1- مبلغ 000/420/4 ریال بابت عدم استفاده از عین مستاجره 2- مبلغ 000/000/3 ریال هزینه پارکینگ 3- مبلغ 000/450 ریال بابت تعویض باطری تخریب شده اتومبیل پراید به شماره... که از مورخه 16/4/1387 لغایت 16/4/1390 در اجاره به شرط تملیک خواهان قرار دارد و ماهیانه که مبلغ 000/326/1 ریال پرداخت می نماید. به انضمام خسارات دادرسی با این توضیح که خواهان بیان نموده بدون مجوز قانونی خوانده ردیف دوم اتومبیل پراید او را به مدت قریب سه ماه از مورخه 19/11/1388 لغایت 29/2/1389 توقیف نموده و باعث تفویت منفعت که عبارت است از استفاده از عین مستاجره و هزینه پارکینگ و تخریب باطری شده است. خوانده ردیف اول به موجب لایحه شماره 89001903 مورخه 9/8/1389 دفاع نموده که توقیف و آزادی اتومبیل حسب نامه شماره 1251/16/20/581/ زم ط مورخه 26/2/1389 س م بوده و تقصیری در توقیف خودرو ندارد. خوانده ردیف دوم در دادگاه حاضر نشده و دفاع موثری به عمل نیامده است لهذا دادگاه اولا دعوی را متوجه خوانده ردیف اول نمی داند زیرا خوانده مذکور مرتکب تقصیری که موجب بروز خسارت گردد نشده است. لذا مستندا به ماده 89 قانون آیین دادرسی مدنی ناظر به بند 4 ماده 84 آن قانون قرار رد دعوی نسبت به خوانده ردیف اول صادر و اعلام می دارد. قرار صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه های تجدیدنظر استان تهران خواهدبود. ثانیا نظر به اینکه با اعمال غیر متعارف و غیر قانونی خوانده ردیف دوم اتومبیل خواهان که عین مستاجره بوده و خواهان از منافع آن استفاده میکرده توقیف شده است و با این وصف خوانده ردیف دوم به صورت مستقیم و با اعمال نامتعارف خود باعث تفویت منفعت از خواهان شده و رابطه سببیت نیز در این امر که خواهان هزینه پارکینگ پرداخت کرده و در مدت توقف اتومبیل بدون مجوز قانونی در پارکینگ باطری اتومبیل از حیز انتفاع ساقط شده است لذا مسیولیت قهری خوانده ردیف دوم از باب اتلاف و تسبیب مسجل است دادگاه دعوی خواهان را ثابت دانسته و مستندا به مواد 197 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی و مواد 328 و 331 قانون مدنی خوانده ردیف دوم را به پرداخت: الف مبلغ 000/870/7 ریال بابت اصل خواسته ب- مبلغ 000/175 ریال بابت خسارات دادرسی در حق خواهان محکوم می نماید. حکم صادره غیابی بوده و ظرف بیست روز پس از ابلاغ واقعی قابل واخواهی در این دادگاه و پس از مضی مهلت مزبور بدون عذر موجـــــــه قابل تجدیدنظر وفق مــقررات مـربوط به آن مرحله خواهد بود.
رییس شعبه 215 دادگاه حقوقی تهران - انیس حسینی
در خصوص دادخواست واخواه س ف به طرفیت واخوانده ر.ب.نسبت به دادنامه شماره 8909972164000622 مورخه 25/8/1389 که به موجب آن واخواه به پرداخت 000/870/7 ریال بابت اصل خواسته و خسارات دادرسی در حق واخوانده محکوم شده است نظر به اینکه حسب دفاعیات واخواه بازرسی اشخاص بر اساس دستور دادستان تهران از مورخه 15/11/1388 لغایت 24/11/1388 بوده که واخوانده در این فاصله زمانی راکب خودرو پراید به شماره 978 ه 16 ایران 22 بوده و با دستگیری واخوانده اتومبیل وی به پارکینگ منتقل شده است لذا اتومبیل توقیف نبوده تا واخوانده بتواندخسارت ناشی از توقیف را به صورت سلب منفعت مطالبه نماید. چنانچه باطری اتومبیل تخریب شده باشد براساس قوانین مربوط به امانت در صورت تعدی و تفریط امین ضمانت دارد که صاحب پارگینگ است. از طرفی تفویت منفعت منتسب به واخواه نیست زیرا مالک اتومبیل در هر زمان اختیار داشته شخصا یا توسط نماینده قانونی خود جهت ترخیص خودرو اقدام نماید. بنابراین دادگاه واخواهی را وارد ندانسته و مستندا به مبحث چهارم از فصل یازدهم قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض دادنامه فوق الاشعار مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی در خصوص تفویت منفعت و هزینه های پارکینگ حکم به بی حقی خواهان صادر و اعلام می دارد. در مورد مطالبه هزینه تخریب باطری دعوی توجهی به واخواه نداشته و مستندا به ماده 89 قانون اخیرالذکر ناظر به بند 4ماده 84 آن قانون قرار رد دعوی صادر و اعلام می گردد رای صادره حضوری بوده و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه های تجدیدنظر استان تهران خواهد بود.
رییس شعبه 215 دادگاه حقوقی تهران - انیس حسینی

تجدیدنظرخواهی آقای ر.ب. به طرفیت س ف نسبت به دادنامه شماره 711-22/8/90 صادره از شعبه 215 دادگاه عمومی حقوقی تهران مبنی بر صدور حکم بر نقض دادنامه واخواسته شماره 622-25/8/89 صادره از مرجع فوق الذکر مشعر به محکومیت واخواه (س ف) به پرداخت مبلغ 000/870/7 ریال بابت جبران خسارات وارده و به علاوه پرداخت خسارات دادرسی به ر.ب. و نهایتا صدور حکم بر بی حقی خواهان (تجدیدنظرخواه) در دعوی مطالبه خسارت و همچنین صدور قرار رد دعوی نامبرده به خواسته مطالبه هزینه تخریب باطری اتومبیل موجه و وارد بوده و دادنامه مقتضی نقض می باشد زیرا صرف نظر از اینکه دلیل اثباتی بر تفویض نمایندگی قضایی درجهت توقیف خودرو پراید شماره... به مامورین نباشد توقیف ارایه نشده و مشخصات و سمت و یگان مامورین مزبور مجهول بوده و مستندات و صورت جلسه توقیف فرزند خواهان ارایه نشده با توجه به اینکه حسب لوایح تقدیمی و اظهارات نماینده تجدیدنظرخوانده اتومبیل فوق الذکر در حین توقیف فرزند تجدیدنظرخوانده (ه.ب.) توسط عوامل س توقیف شده مطابق مقررات قانون آیین دادرسی کیفری یگان توقیف کننده خودرو مکلف بوده ضمن تنظیم صورت جلسه توقیف خودرو مذکور مراتب را به مرجع قضایی اعلام نموده و لیکن یگان مذکور به تکلیف قانونی مزبور عمل نکرده و لذا با پذیرش ادعای خواهان مبنی بر مراجعه به مراکز مختلف س مرجع قضایی از توقیف خودرو اظهار بی اطلاعی کرده و بدین سبب از تاریخ 19/11/88 (توقیف خودرو) تا یافتن و استرداد آن به خواهان در تاریخ 26/2/89 نامبرده به عنوان مستاجر اتومبیل از منافع مسلم الحصول آن محروم گردیده و مبلغ 000/000/3 ریال نیز به استناد فاکتور پیوست دادخواست بابت کرایه پارکینگ پرداخت کرده و با این وصف ورود خسارات مزبور به سبب تقصیر تجدیدنظرخوانده به تجدیدنظرخواه محرز بوده و مسیولیت جبران آن به استناد مواد یک و دوم قانون مسیولیت مدنی به عهده تجدیدنظرخوانده می باشد نظر به اینکه دادنامه تجدیدنظرخواسته بدون توجه به جهات مذکور و مستندات ارایه شده و بر خلاف مقررات قانونی صادرشده لذا ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته به استناد بند هـ ماده 348 و صدر ماده 358 و 353 قانون آیین دادرسی مدنی به استناد جهات و دلایل یادشده و مقررات فوق الذکر و نظریه کارشناسی منتخب دادگاه در جهت ارزیابی منافع تفویت شده اتومبیل که با واقع قضیه مطابقت داشته و مصون از تعرض مانده س ف را به پرداخت مبلغ 000/420/4 ریال بابت منافع فوت شده به مبلغ 000/000/3 ریال بابت هزینه پارکینگ و پرداخت هزینه دادرسی به تناسب محکوم به در حق آقای ر.ب. محکوم می نماید و درمورد دعوی مطالبه هزینه تخریب باطری با نقض قرار صادره به لحاظ توجه دعوی به تجدیدنظرخوانده پرونده راجهت رسیدگی ماهیتی به مرجع محترم بدوی اعاده می نماید این رای قطعی است
رییس شعبه 6 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشاردادگاه
فارسیجانی - اقتصادی