تهدید در حین بزه شرکت در منازعه جزئی از رکن مادی منازعه بوده و مجازات مستقل ندارد؛ زیرا در منازعه آنچه مورد تهدید است واقع می شود و بزه تهدید جزئی از شرکت در منازعه است.

در این پرونده آقایان: 1- ع.ر.- 48 ساله آزاد با قرار قبولی وثیقه با وکالت آقای س.ح. الف. 2- م.ر.- 36 ساله آزاد با قرار قبولی وثیقه با وکالت آقای م.ن. و خانم ه.ل. و ت. م.ف. 3- م.ر.- 23 ساله آزاد با قرار قبولی وثیقه با وکالت آقای م.ن. و خانم ه.ل. 4- ر.ر.- 52 ساله آزاد با قرار قبولی وثیقه با وکالت آقای م.ن. و خانم ه.ل. 5- م.ر. -20ساله آزاد با قرار قبولی وثیقه 6- ص.ر. 43 ساله آزاد با قرار قبولی وثیقه با وکالت آقای س.ح. الف. متهم هستند به ردیف اول دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ضرب وجرح عمدی نسبت به آقایان م. و م. ر. و توهین و تهدید و ردیف دوم دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی و توهین و تهدید و ردیف سوم دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به آقای ع.ر. و ردیف چهارم دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به خانم ص.ر. و توهین و تهدید و ردیف پنجم دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی خانم ص.ر. و توهین و ردیف ششم دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به آقایان م.ر. و م. و م.ر. و خانم ر.ر. و توهین و تهدید و قذف نسبت به خانم ر.ر. دادگاه با عنایت به : الف - گواهی گواهان تعرفه شده در مراحل تحقیق و ایضا جلسه دادگاه (ب) نظریات پزشکی قانونی ارایه شده از سوی متهمان (پ) گزارش مرجع انتظامی (ت) اقاریر ضمنی متهمان در کلیه مراحل تحقیقات مقدماتی و مضافا جلسه دادگاه نسبت به وقوع درگیری و با رد دفاعیات بلا وجه و غیر موثرشان به لحاظ عدم اتکا به دلیل و اتیان سوگند متهمین در جلسه دادگاه به جز خانم م. ر. (ث) کیفرخواست مورخه 27/03/1393 نماینده محترم دادستان مستقر در دادسرای ناحیه 16 تهران و سایر قراین و امارات موجود در پرونده بزه های انتسابی متهمین را محرز و مسلم دانسته و مستندا به مواد 19 و 27 و 125 و 134 و 245 و 250 و 448 و 449 و 462 و بند (الف) ماده 488 و ماده 710 ناظر به بندهای (الف) و (پ) ماده 709 و بندهای (الف) و (ب) ماده 714 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 و مواد 608 و بند 3 ماده 615 و ماده 669 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1375 هر یک از متهمان ردیف اول لغایت ششم را از بابت بزه های مشارکت در نزاع دسته جمعی به تحمل یک سال حبس تعزیری درجه 6 و از بابت بزه توهین به تادیه یک میلیون ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت و متهمین ردیف اول لغایت ششم به جزء متهم ردیف پنجم خانم م.ر. را به تادیه هفتادوچهار ضربه شلاق تعزیری درجه 6 از بابت بزه تهدید با احتساب ایام بازداشت سابق متهمین ردیف اول لغایت چهارم و ششم در مرجع انتظامی و ندامتگاه و متهم ردیف ششم را از بابت بزه قذف به تحمل هشتاد ضربه شلاق حدی (تازیانه) و ایضا متهم ردیف اول را از بابت کبودی بازوی راست به تادیه یک و نیم دینار (یک و نیم هزارم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به آقای م.ر. و یک درصد (یک صدم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به آقای م.ر. از بابت جراحت حارصه زیر ابروی راست و متهم ردیف سوم را به تادیه یک و نیم درصد دیه کامل مرد مسلمان نسبت به جراحت متلاحمه قدام مچ دست راست و تادیه دو درصد دیه کامل مرد مسلمان نسبت به ارش آسیب رباطی و مختصر محدودیت حرکتی ایجاد شد در حق آقای ع.ر. و متهم ردیف چهارم و پنجم را مشترکا و به نحو تساوی به تادیه سه درصد دیه کامل مرد مسلمان نسبت به ارش آسیب نسج نرم نواحی گردن و شانه راست در حق خانم ص.ر. و متهم ردیف ششم را به تادیه چهار درصد (چهارصدم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به جراحات حارصه قسمت خارجی پلک فوقانی چشم چپ و دو عدد سمت چپ صورت و لب فوقانی و تادیه سه دهم درصد (3/.%) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به ارش خونریزی زیر ملتحمه چشم چپ و تادیه سه دینار (سه هزارم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به کبودی کوچک روی بینی در حق خانم ر.ر. و تادیه هفت و نیم دینار (هفت و نیم هزارم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت کبودی های سمت راست و چپ صورت و قدام گردن در حق آقای م.ر. و تادیه سه دینار (سه هزارم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به کبودی های قفسه صدری چپ و خلف دست چپ در حق آقای م.ر. و تادیه نیم درصد (نیم صدم) دیه کامل مرد مسلمان نسبت به ارش حارصه قدام قفسه صدری (زیر گردن) در حق آقای م.ر. ظرف یک سال از تاریخ وقوع درگیری ( 27/10/1392 ) محکوم می نماید اما در خصوص شکایت آقای ع. ر. و خانم ص. ر. با وکالت آقای س.ح. الف. علیه آقای م.ر. دایر بر مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به جرح و فحاشی و تهدید نظر به اینکه متهم در کلیه مراحل تحقیقات مقدماتی و مضافا جلسه دادگاه بزه های انتسابی را انکار نموده و با عنایت به ملاحظه گواهی گواهان تعرفه شده شکات که به اصابت ضربه به صورت شاکی آقای ع.ر. اشاره داشته درصورتی که در نظریه پزشکی قانونی صدمه به صورت وجود نداشته که این امر موید عدم اطلاع گواهان از وقوع درگیری داشته علی هذا به لحاظ فقدان ادله اثباتی و عدم اقناع وجدان قضایی و مستندا به بند (الف) ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری و رعایت اصل سی و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم بر برایت نامبرده صادر و اعلام می گردد و اما در خصوص کیفرخواست نماینده محترم دادستان و مضافا شکایت آقایان م. و م. و م. و خانم ر.ر. با وکالت آقای م.ن. و خانم ه.ل. و ت.م.ف. علیه خانم ص.ر. با وکالت آقای س.ح. الف. دایر بر افترا صرف نظر از دفاعیات متهم و با توجه به تعیین مجازات بزه های توهین و قذف دادگاه متهم را مستحق مجازات مستقلی ندانسته و مستندا به بند (الف) ماده 177 قانون آیین دادرسی کیفری و رعایت اصل سی و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم بر برایت مشارالیها صادر و اعلام می نماید مضافا دادگاه با توجه به فقدان سابقه کیفری متهمین و مستندا به بند (ث) ماده 38 و رعایت تبصره 3 ماده 134 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1392 مجازات یک سال حبس تعزیری متهمین ردیف اول لغایت ششم را به تحمل هشت ماه حبس تعزیری با احتساب ایام بازداشت سابق در مرجع انتظامی و ندامتگاه تقلیل می دهد آرای صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران است رای صادره نسبت به دیه با توجه به اینکه اقل از خمس دیه کامل بوده قطعی است.
رییس شعبه 1148 محاکم عمومی کیفری تهران- خادمی

به موجب دادنامه شماره 300804- مورخ 24/08/1393 صادره از شعبه 1148 دادگاه عمومی جزایی تهران 1-آقای ع.ر. به اتهام مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ضرب وجرح عمدی نسبت به آقایان م. و م. ر. و توهین و تهدید آقای م. ر. به اتهام مشارکت در نزاع دسته جمعی و توهین و تهدید 3- آقای م.ر. به اتهام مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به آقای ع.ر. 4- خانم ر.ر. به اتهام مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به خانم ص. ر. و توهین و تهدید 5- خانم م. ر. به اتهام مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی خانم ص.ر. و توهین 6- خانم ص. ر. به اتهام مشارکت در نزاع دسته جمعی منتهی به ایراد ضرب وجرح عمدی نسبت به آقایان م. م. و م.ر. و خانم ر.ر. و توهین و تهدید و قذف نسبت به خانم ر. ر. همگی به تحمل مجازات و مرتکبین ایراد ضرب وجرح به پرداخت دیه نیز محکوم شده اند آقای س.ح. الف. به وکالت از آقای ع.ر. و خانم ص.ر. خانم ت. ب. به وکالت از آقای م.ر. و آقای م.ن. به وکالت از خانم ها م.ر. و ح.ر. و آقایان م. و م.ر. از دادنامه مذکور در فرجه قانونی تجدیدنظرخواهی نموده اند دادگاه با دقت در محتویات پرونده گواهی گواهان اوراق و گواهی های پزشکی قانونی و نحوه گزارشات واصله و مدافعات طرفین در مراحل مختلف دادرسی اولا محکومیت تجدیدنظرخواهان بابت ارتکاب بزه تهدید را موجه و قانونی نمی داند زیرا در منازعه آنچه مورد تهدید باشد واقع می شود و ارتکاب بزه دیگری متصور نیست و درواقع بزه تهدید جزیی از شرکت در منازعه به شمارمی آید بنابراین مستندا به تبصره یک ماده 22 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب این قسمت از دادنامه نقض و با استعانت از اصل 37 قانون اساسی تجدیدنظرخواهان از ارتکاب بزه تهدید تبریه می گردند. ثانیا ارتکاب بزه قذف توسط خانم ص.ر. با توجه به انکار وی وعدم وجود دلیل یقین آور که مثبت حد باشد ثابت نشده است و به مجرد احتمال و گمان نمی توان افراد را مستحق مجازات حد دانست لذا مستندا به تبصره یک ماده 22 قانون مذکور این قسمت از دادنامه نیز نقض و محکوم علیها با استعانت از اصل 37 قانون اساسی تبریه می شود. ثالثا خانم م.ر. در ابتدای تشکیل پرونده مورد شکایت آقای ع.ر. و خانم ص.ر. نبوده و دلیلی بر حضور وی در منازعه و ارتکاب بزه توهین توسط وی ملاحظه نمی گردد لذا این قسمت از دادنامه که ایشان را مستحق مجازات می داند مستندا به تبصره یک ماده 22 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب نقض و با استعانت از اصل 37 قانون اساسی رای بر برایت ایشان صادر می گردد. رابعا با توجه به قرابت نسبی و فقد سابقه تجدیدنظرخواهان و جوان بودن برخی از آنان مجازات حبس را مناسب ندانسته و محکومیت هرکدام از آنان به تحمل هشت ماه حبس را به پرداخت هرکدام سه میلیون تومان جزای نقدی تبدیل می نماید و با تخفیف مذکور مستندا به تبصره 2 ماده 22 قانون تشکیل این قسمت از دادنامه تایید می گردد. خامسا در مورد محکومیت تجدیدنظرخواهان به جهت ارتکاب بزه توهین غیر از خانم م.ر. که تبریه شده است ایرادی وارد نیست و دادنامه در این قسمت صحیحا اصدار یافته و خللی در آن مشاهده نمی شود لذا دادنامه معترض عنه در این قسمت مستندا به بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب تایید می گردد. سادسا در مورد محکومیت به دیه نظر اینکه مقدار دیه محکوم به کمتر از میزان خمس دیه است مستندا به مفهوم مخالف بند د ماده 233 قانون مذکور قرار رد تجدیدنظرخواهی صادر می گردد این رای قطعی است.
شعبه 57 دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رییس و مستشار ​
مجید ناصری نژاد - احمد فاتحی