در صورت انقضاء اجاره و عدم تخلیه و تغییر مالک عین در این اثناء استحقاق مالک جدید نسبت به اجرت المثل بر مبنای زمان تحقق مالکیت وی بر عین مورد ملاک و محاسبه خواهد بود نه زمان منقضی شدن اجاره.

در خصوص دعوی آقایان د.ش. و ح.ش. به طرفیت آقایان 1- ف.ش. با وکالت آقای ف.ش. 2-ر.ش.3-الف.ش. به خواسته تقاضای اجرت المثل با جلب نظر کارشناس خواهان ها توضیح داده اند مالک پلاک ثبتی 7687/1 واقع در بخش 12 تهران می باشند که خواندگان به عنوان ورثه مرحوم خانم م.الف. قسمتی از ملک را از ابتدای سال 1362 برای مدت سه سال با اجاره ماهیانه 22 هزار تومان اجاره نموده پس از انقضای مدت اجاره مورد اجاره را تخلیه نکرده تقاضای مطالبه اجرت المثل را نموده اند نظر به اینکه برابر اعلام اداره ثبت خواهان ها در تاریخ 22/9/88 دو دانگ پلاک مورد دعوی را از آقای الف.ع. خریداری نموده و مالک تمام ملک نمی باشند و مالکین قبل هم مورد دعوی را به مورث خواندگان با اجاره بهاء 22000 هزار تومان اجاره داده و تا به امروز در خصوص مورد اجاره ادعایی نداشته و سایر مالکین هم در رابطه با موضوع دعوی ادعایی ندارند و خواهان ها که از سال 1388 دو دانگ از پلاک مورد دعوی را خریداری نموده اند مدعی اجرت المثل شده اند درحالی که برابر اعلام وکیل خوانده ردیف اول و رونوشت قبض های ارایه شده مبلغ اجاره بهاء هم پرداخت گردیده ازاین رو دادگاه دعوی خواهان ها را غیرثابت و مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به بطلان دعوی خواهان ها صادر و اعلام می نماید رای صادره حضوری ظرف 20 روز قابل تجدیدنظر می باشد.
رییس شعبه 189 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ بهلولی

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم س.ش. به وکالت از آقایان د. و ح.ش. به طرفیت ف. -الف. -ر. هر سه با نام خانوادگی الف. نسبت به دادنامه شماره 01230 مورخ 21/12/91 شعبه 189 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن در مورد دعوی تجدیدنظر خواهان مبنی بر مطالبه اجرت المثل ایام تصرفات در قسمتی از پلاک ثبتی 1/7687 واقع در بخش 12 تهران حکم به بطلان دعوی صادرشده است. دادگاه با توجه به محتویات پرونده و با این توضیح که پلاک مورد ادعا از ابتدای سال 62 به مدت سه سال با اجاره ماهیانه 22 هزار تومان در اجاره تجدیدنظر خواندگان (ورثه مرحوم خانم م.الف.) بوده که با انقضاء مدت اجاره محل را تخلیه نکرده اند بنابراین تقاضای محکومیت آنان را به پرداخت اجرت المثل با جلب نظر کارشناس کرده که در این مرحله از رسیدگی آقای ف.ش. به وکالت از آقای ف.الف. ورود پیداکرده دادگاه با ارجاع امر به کارشناسی خواستار تعیین اجرت المثل مدت زمان تصرفات تجدیدنظر خواندگان شده که کارشناس انتخابی برابر نظریه 91/1059 مورخ 16/9/92 اجرت المثل را از فاصله زمانی 1/1/65 (پایان مدت اجاره) تا تاریخ 15/9/92 تاریخ ارایه نظریه تعیین نموده که این نظریه به طرفین ابلاغ شده و از سوی آنان طی لوایح تقدیمی به نظریه اعتراض و دادگاه قرار ارجاع امر به هییت کارشناسی صادر و هییت نظریه خود را طی شماره 0097 مورخ 8/2/93 تقدیم دادگاه کرده و متعاقب ابلاغ به طرفین مجددا از سوی اصحاب دعوی به آن اعتراض شده است که در مجموع دادگاه به لحاظ اینکه نظریه هییت با اوضاع واحوال حاکم بر موضوع مطابقت داشته و اعتراض طرفین موثر و موجه نبوده ضمن رد اعتراض اصحاب دعوی با مبنا قرار دادن نظریه فوق و عنایت به تصویر مصدق اسناد مالکیت ارایه شده از سوی وکیل تجدیدنظرخواهان که دلالت بر انتقال مالکیت به تجدیدنظرخواهان هریک به نسبت سه دانگ از شش دانگ از تاریخ 22/9/88 داشته. بنابراین استحقاق آنان در دریافت اجرت المثل از تاریخ استقرار مالکیت وارد بوده نه از تاریخ انقضاء مدت اجاره بنابراین با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی و مواد 307 و 308 و 320 قانون مدنی ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته رای به محکومیت تجدیدنظر خواندگان به پرداخت اجرت المثل ایام تصرفات از تاریخ 22/9/88 برابر نظریه هییت کارشناسی به شماره 0097 مورخ 8/2/93 به نسبت سهم هر یک از تجدیدنظرخواهان (سه دانگ از شش دانگ) در حق آنان بابت اصل خواسته به علاوه خسارت دادرسی صادر و اعلام می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 32 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
قمری ـ نوری نجفی