در صورت احتمال شناسایی راننده مقصر متواری طرح دعوای مطالبه دیه به طرفیت صندوق تامین خسارت های بدنی مسموع نیست.

در مورد دعوی آقای د.ز. به طرفیت صندوق تامین خسارات بدنی بیمه مرکزی ایران به خواسته مطالبه ضرر و زیان وارده ناشی از تصادف و دیه متعلقه و نیز هزینه دادرسی مقوم به پنجاه ویک میلیون ریال خلاصه موضوع این است که خواهان با اتومبیل سواری به رانندگی فرد ناشناس در خیابان کرمان جنوبی تصادف نموده که پس از انتقال به درمانگاه بنام مجتمع پزشکی الف. انتقال یافته و پس از آن راننده متواری شده است حال خواهان با ارایه تصویر مصدق نظریه افسر کارشناس تصادفات و گواهی پزشکی قانونی و نیز اصل گواهی صادره از مجتمع پزشکی موصوف که در تاریخ 25/11/90 تنظیم شده و موید موضوع است خواستار صدور حکم به شرح خواسته شده است آقای م.م. به عنوان نماینده خوانده در جلسه دادرسی حضور یافته و دلایل خواهان را کافی برای اثبات وقوع تصادف نمی داند و خواسته را قبول ننمود مع الوصف ازنظر دادگاه خواسته ثابت است چرا که مدارک فوق الذکر و نیز تصویر اعلام شکایت خواهان دو روز بعد از وقوع حادثه (20/11/90) موید ادعای خواهان است بنابراین دادگاه به استناد مواد 558559 و 569 قانون مجازات اسلامی مصوب 1/2/92 مجلس شورای اسلامی و ماده 10 قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسیولیت دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث خوانده را به پرداخت سه درصد دیه کامله بابت ارش آسیب نسج نرم اطراف محل شکستگی استخوان درشت نی ساق پای راست و نیز هشت درصد دیه کامله بابت شکستگی استخوان مزبور که بدون عیب التیام یافته است در حق خواهان با توجه به متواری بودن راننده مقصر محکوم می نماید و اما در مورد مطالبه خسارات دادرسی با توجه به اینکه خواسته در راستای تقاضای خواهان است و در مانحن فیه تقصیری متوجه خوانده نیست و رابطه تسبیب نیز برقرار نمی باشد لذا قانونا قابل مطالبه نبوده و دادگاه به استناد ماده 2 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار رد دعوا صادر می نماید رای صادره حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 15 دادگاه های عمومی حقوقی تهران ـ جعفری افتخار

در خصوص تجدیدنظرخواهی صندوق تامین خسارت های بدنی به طرفیت آقای د.ز. از دادنامه شماره 252 مورخه 29/2/92 صادره از شعبه 15 دادگاه عمومی حقوقی تهران که متضمن صدور حکم بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت دیه صدمات غیرعمدی واردشده ناشی از تصادف به دلیل متواری شدن راننده مقصر می باشد دادگاه در این مرحله از دادرسی پس از بررسی مندرجات پرونده تجدیدنظرخواهی به عمل آمده را وارد دانسته به جهت مغایرت دادنامه تجدیدنظر خواسته با مقررات قانونی دادگاه دادنامه مذکور را شایسته نقض می داند زیرا شرط مسیولیت صندوق تامین خسارات جانی بیمه مرکزی وقوع تصادف غیرعمدی و متواری شدن راننده مقصر... می باشد در مانحن فیه تجدیدنظر خوانده به شرح برگ تحقیق مضبوط در صفحه 9 پرونده صراحتا اذعان داشته قادر به یافتن منزل راکب خودروی مقصر بوده و در صفحه 7 پرونده صراحتا اذعان داشته می خواهم از بیمه استفاده کنم چون راننده را نمی شناسم شکایتی از راننده سفیدرنگ (خودرو) ندارند با عنایت به مراتب یادشده تا قبل از انجام تحقیقات لازم در جهت شناسایی شخص راکب مقصر و اطمینان از عدم شناسایی ایشان امکان مراجعه به تجدیدنظرخواه به عنوان مرجع جبران خسارت های بدنی نبوده اقتضاء داشته تجدیدنظرخواه از طریق دادسرا نسبت به شناسایی و احضار راکب اتومبیل مقصر با توجه به اینکه به نظر می رسد منزل ایشان را شناسایی نموده اقدام نماید در صورت اطمینان قطعی از عدم شناسایی راکب مقصر آنگاه اقدام به طرح دعوی نماید بر همین اساس تا قبل از انجام مراتب مذکور دعوی طرح شده در اساس قابلیت استماع نداشته دادگاه با انطباق تجدیدنظرخواهی با بند هـ ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته به استناد ماده 2 قانون مذکور قرار رد دعوی خواهان پرونده نخستین را صادر و اعلام می نماید بدیهی است در صورت انجام تحقیقات در جهت شناسایی راکب خودروی مقصر و عدم نتیجه مطلوب در شناسایی ایشان منعی در جهت طرح مجدد دعوی به طرفیت صندوق تامین خسارت های بدنی نخواهد بود رای صادره حضوری و قطعی است.
رییس شعبه 55 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
اصلان پور ـ رحیمی