در خصوص دعوای خانم ن.س. با وکالت آقای م.الف.
علیه شرکت راه آهن شهری تهران و حومه مترو و وزارت راه و شهرسازی مبنی بر مطالبه
خسارت ناشی از تخریب و تعطیلی رستوران به علت عملیات احداث مترو با این توضیح که خواهان مدعی است در جریان اجرای طرح مصوب توسعه مترو به واسطه تقلیل عبور و مرور خودروها به رستوران وی و حق آسیب های فیزیکی وارده به ساختمان رستوران متحمل زیان شده و جبران را خواستار است نظر به اینکه نماینده قضایی خواندگان احراز تقصیر ادارات متبوع خود را به عنوان مقدمه واجب رسیدگی به دعوای
خسارت ضروری دانستن و دادگاه به جهات ذیل با این ایراد موافق است؛ نخست خواهان مدعی است در اثر اقدامات منتسب به وزارت راه و شهرسازی یا شرکت مترو به عنوان یکی از
شرکت های وابسته به شهرداری به وی ضرر واردشده است مطابق برداشت دادگاه این مطالبه ضرر نه بر مبنای یکی از عناوین متکسر مسیولیت مدنی اتلاف- تسبیب و... ) بلکه بر اساس اصل کلی تقصیر و لزوم جبران ضرر توسط عامل مقصر دعوا طرح شده است دوم طرح دعوا علیه اشخاص حقوق دولتی و عمومی نشانگر این است که تقصیر موردنظر خواهان تقصیر واقعه در فرآیند فعالیت های اداری منتسب به نقص سازمانی یا همان تقصیر اداری است سوم مطابق مستفاد از بندهای الف و ب قسمت اول ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری احراز تقصیر به عنوان یک پدیده حقوقی بر عهده دیوان عدالت اداری است مطالبه
خسارت تنها پس از این امر ممکن است نتیجه آنکه دادگاه بر این باور است که بررسی موضوع توسط مرجع یادشده مقدمه واجب دعوای مطالبه
خسارت است که درنتیجه دعوای مطالبه
خسارت فقط پس از احراز تقصیر ممکن است و دادگاه به استناد قواعد مذکور در متن رای و ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم استماع دعوا را صادر می نماید این رای حضوری و بیست روز پس از ابلاغ در دادگاه تجدیدنظر استان تهران قابل تجدیدنظرخواهی است.
رییس شعبه 3 دادگاه عمومی حقوقی اسلامشهر ـ رضایی نژاد