شهادت بر امر عدمی فاقد ارزش قانونی است.

در خصوص دعوی خواهان آقای م.ب. با وکالت خانم پ.م. به طرفیت خواندگان 1- ک.س. با وکالت آقای ع.ب. و م.غ. 2- ب.م. به خواسته مطالبه وجه به شرح مندرج در دادخواست. خوانده ردیف اول خانم ب.م. به موجب لایحه تقدیمی دعوی خواهان را پذیرفته و تایید نموده لکن وکیل خوانده ردیف دوم منکر دین مورث موکل خود گردیده و تقاضای رد دعوی خواهان را نموده. نظر به محتویات پرونده ازجمله اظهارات خانم ب.م. که مبین صحت ادعای خواهان بوده و همچنین اظهارات شهود معرفی شده از سوی خواهان به شرح صورت جلسه مورخ 17/9/92 که جملگی موید صحت ادعای خواهان می باشد و اظهارات شهود معرفی شده از سوی وکیل خوانده ردیف دوم به لحاظ آنکه شهادت بر امر عدمی بوده و فاقد ارزش قانونی است و قابلیت تعارض با اظهارات شهود خواهان را ندارد و دلیلی بر رد ترکه نیز از سوی خواندگان ارایه نشده است بنابراین دادگاه دعوی خواهان را وارد دانسته و مستند به مواد 198 و 515 و 519 قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر محکومیت خوانده به نسبت سهم الارث خود به پرداخت پانصد میلیون ریال بابت اصل خواسته و نیز پرداخت مبلغ 000/123/10 ریال بابت هزینه دادرسی و پرداخت حق الوکاله وکیل طبق تعرفه قانونی مربوط به مرحله بدوی در حق خواهان صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 109 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ راستیان نیا

تجدیدنظرخواهی آقای ک.س. با وکالت آقای ع.ب. و خانم م.غ. به طرفیت آقای م.ب. با وکالت خانم پ.م. نسبت به دادنامه شماره 1040-25/9/92 شعبه 109 دادگاه عمومی تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظر خوانده به خواسته مطالبه وجه که به لحاظ دین مورث تجدیدنظرخواهان مرحوم ر.س. به وی داشته مورد اجابت دادگاه قرارگرفته صورت پذیرفته است رای دادگاه نخستین به اتکا شهادت شهود و اظهارات احد از وراث مرحوم ر.س. خانم ب.م. صادر گردیده ولی وکلای تجدیدنظرخواهان با این ادعا که چون مورث تجدیدنظرخواهان به لحاظ مالی متمول بوده و نیازی به قرض نداشته و حتی برای بعد از فوت خود و انجام هزینه های مربوط به میت وجوهی را نیز در نظر گرفته بوده لزومی به استقراض نداشته و اقرار خانم ب.م. به مدیونیت مورث خود را نسبت به خود وی کارساز داشته و آن را قابل تسری به تجدیدنظرخواهان ندانسته اند به نظر این دادگاه اعتراض وجهی نداشته و از مبانی استدلالی به دور می باشد زیرا برخلاف اظهارات وکلای تجدیدنظرخواهان اقرار خانم ب.م. به ضرر خود نیست بلکه دین متوجه شخص وی نیست اگر اظهارات مشارالیها در خصوص دین مورث می باشد اگرچه به عنوان احد از وراث قایم مقام مورث است علاوه بر آن شهادت شهود به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی در قانون ذکر گردیده و در جایگاه خود قابل استناد می باشد و می توان با توجه به ملایت شخص متوفی این گونه تفسیر نمود که وی هر کس به کسی مدیون نبوده زیرا بنا به شرایط زمانی و مکانی ممکن است چنین افرادی نیز مجبور به استقراض گردند بنا به مراتب با توجه به اینکه معترض دلیل موجهی که نقض دادنامه را ایجاب نماید ارایه نداده با رد تجدیدنظرخواهی مستند به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظر خواسته را تایید می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 15 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
عشقعلی ـ اسماعیلی