اهمال کارفرما در پرداخت حق بیمه کارگر در مهلت مقرر قانونی دلیل موجهی برای استنکاف سازمان تامین اجتماعی از پذیرش حق بیمه معوقه و احتساب آن در سابقه بیمه نیست.

خواسته شاکی به شرح دادخواست تقدیمی دایر بر اخذ و وصول حق بیمه معوقه نامبرده از کارفرمای شرکت.. . در مدت فوق؛ اگرچه در ماده 39 قانون تامین اجتماعی قید گردید کارفرما مکلف است حق بیمه مربوطه به هر ماه را حداکثر تا آخرین روز ماه بعد به سازمان بپردازد و لیکن حقیقت امر این است که مکلف کردن کارفرما به پرداخت حق بیمه در مدت فوق در جهت تامین حقوق کارگر است بنابراین اهمال کارفرما در پرداخت حق بیمه کارگر در موعد مقرر نمی تواند موجب تضییع حقوق کارگر و عدم قبولی یا مطالبه سازمان در مراحل بعدی باشد. از آنجا که سابقه اشتغال شاکی در شرکت فوق الاشعار در فاصله زمانی مورد نظر در رای هیات تشخیص اداره تعاون کار و رفاه اجتماعی مطرح و پس از احراز رابطه کارگری و کارفرمایی منتهی به صدور رای به شماره.. . گردیده است و رای نیز از یک مرجع قانونی شبه قضایی بوده و دلیلی هم بر بطلان آن اقامه نگردیده در نتیجه شکایت مطروحه از تاریخ 12/5/1368 لغایت 31/3/78 وارد تشخیص و به استناد رای شماره 29 و30-26/1/86 هیات عمومی دیوان عدالت اداری حکم به ورود شکایت و الزام سازمان طرف شکایت به وصول حق بیمه معوقه شاکی و با رعایت مفاد و مقررات مواد سازمان طرف شکایت به وصول حق بیمه معوقه شاکی و با رعایت مفاد و مقررات مواد 30 الی42 قانون تامین اجتماعی و بر اساس رای اداره کار فوق الاشعار و احتساب آن به عنوان سابقه پرداخت حق بیمه شاکی صادر و اعلام می گردد. رای اصداری به استناد ماده 65 قانون تشکیلات و آیین دادرسی ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد.
رییس شعبه 49 دیوان عدالت اداری
روحی

دادخواست تقدیمی به شعبه بدوی حکایت از آن دارد که سابقه اشتغال از تاریخ 12/5/68 لغایت 31/3/78 بوده ولی حق بیمه و احتساب از تاریخ 12/5/68 لغایت 14/12/69 صورت گرفته است. نتیجتا ایرادات اداره تجدیدنظرخواه موجب ورود خدشه به رای شعبه بدوی نبوده مستندا به ماده 71 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان دادنامه تجدیدنظرخواسته عینا تایید می گردد. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه چهارم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
جعفری ورامینی ـ اسکندری