در این پرونده آقای م.ش. به طرفیت آقای ع.ط. از دادنامه 1819-19/2/92 شعبه 1174 دادگاه عمومی جزایی تهران در مهلت مقرر قانونی تجدیدنظرخواهی نموده است که به موجب دادنامه فوق الذکر تجدیدنظرخواه از جهت جرم
سرقت چک حسب ماده استنادی قانونی در دادنامه بدوی به مجازات مقرره در آن و هم چنین از جهت جرم
کلاهبرداری به مبلغ مندرج در دادنامه به مجازات های مقرره و رد مبلغ مذکور در دادنامه حسب ماده استنادی قانونی در این دادنامه محکوم گردیده است؛ حال با توجه به اظهارات شرکت خدمات مسافرتی س. و خرید بلیط ها از آژانس هواپیمایی ساحل و تحویل بلیط توسط آژانس هواپیمایی و دریافت چک با امضای آقای م.ش. و بلامحل و برگشت خوردن توسط بانک و النهایه معلوم شد چک از فقرات چک هایی بوده که از آقای ع.الف. که در کیفش بوده با کیف مورد
سرقت واقع شده که یک فقره از آن توسط آقای م.ش. مورد استفاده واقع شده و به بانک برده شده و با توجه به اظهارات ع.ط. فروشنده بلیط ها و با توجه به اظهارات آقای م.ش. و اقرار به موضوع و با توجه به سوابق متعدد محکومیت
کلاهبرداری و بردن اموال مردم توسط ایشان جرم ارتکابی ایشان
کلاهبرداری از آقای ع.ط. با استفاده از چک مسروقه از آقای ع.الف. به میزان مقرر در دادنامه بدوی و با
جعل عنوان و با تعیین مجازات مقرره و رد مال به آقای ع.ط. مقرر در دادنامه بدوی به شاکی حسب ماده استنادی قانونی ایرادی وارد نمی باشد طبق بند الف از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای تایید می گردد لکن جرم
سرقت چک توسط تجدیدنظرخواه با توجه به این که ایشان فقط از چک مسروق استفاده نموده و اما چک را ایشان
سرقت کرده باشد به علت عدم دلایل کافی احراز نمی گردد و طبق بند یک از قسمت ب از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رای راجع به
سرقت چک نقض و طبق ماده 177 قانون مذکور تجدیدنظرخواه تبریه می گردد و اما جرم استفاده از چک مسروق با توجه به این که از مقدمات جرم
کلاهبرداری می باشد جرم مستقل تلقی نمی گردد و مورد رای دادگاه بدوی هم قرار نگرفته این دادگاه مواجه با تکلیف نمی باشد و رای قطعی است.
رییس شعبه 41 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
قنبری ـ قاسمی