تجدیدنظرخواهی آقای م.ن. به طرفیت آقای ع.ق. نسبت به دادنامه شماره 0959-900 مورخ 26/10/90 صادره شعبه 191 دادگاه عمومی حقوقی تهران از حیث صدور حکم بر بی حقی تجدیدنظرخواه در دعاوی رفع تعرض (تصرف) تجدیدنظر خوانده و اعاده وضع به سابق و جبران
خسارت ناشی از تخریب به انضمام خسارات دادرسی مآلا وارد و موجه است زیرا با التفات به اینکه تجدیدنظرخواه متصرف ساختمان پلاک ثبتی 59/1746 بخش 10 تهران است و در طرح این قبیل دعاوی داشتن مالکیت رسمی شرط نیست از طرفی تجدیدنظر خوانده که مالک پلاک ثبتی 60/1746 بخش 10 است در سال 90 مبادرت به احداث ساختمان چهار طبقه نموده که حسب نظریه کارشناسان درز انقطاع را رعایت نکرده و حدود 5/6 سانتی متر در مسیر شمالی ـ جنوبی پیشروی داشته و مجموع تصرفات وی 20/1 سانتی مترمربع است به عبارتی نامبرده بخشی از ملک تجدیدنظر خوانده را تصرف و خساراتی وارد کرده است که آثار آن در نمای ساختمان تجدیدنظرخواه مشهود و حسب نظریه کارشناس در سقف منزل نامبرده ترک هایی مشاهده گردیده است بنابراین علی رغم استدلال دادگاه بدوی رابطه سببیت در ورود
خسارت محرز و عمل تجدیدنظر خوانده زیان بار تلقی می گردد و ازآنجایی که تصرفات حسب نظریه کارشناسان ناچیز می باشد این دادگاه دادنامه تجدیدنظر خواسته را در قسمت مطالبه خسارات وارده و خسارات دادرسی مستندا به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی نقض و با پذیرش دعوی خواهان بدوی و با رعایت لایحه قانونی جبران
خسارت وارده به املاک مصوب 1358 خوانده را به پرداخت معادل پنجاه وپنج میلیون ریال بابت مجموع خسارات وارده و نیز ده میلیون ریال دستمزد کارشناسان و نه صد و پنجاه میلیون ریال هزینه های دادرسی در حق خواهان محکوم می نماید این دادگاه بنا به جهات مارالذکر دادنامه تجدیدنظر خواسته را در خصوص خواسته های رفع تصرف (تعرض) و اعاده به وضع سابق مواجه با اشکالی ندانسته آن را تایید می نماید. این رای قطعی است.
مستشاران شعبه 1 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
حسینی ـ توکلی