صرف نظر از این که در پرونده امر از ابتدا موضوع
جعل اسناد و استفاده از آن نیز مطرح بوده است (ص 16) که متاسفانه مورد توجه آقای دادستان قرار نگرفته و در دادسرا نسبت به این امر هیچ گونه بررسی انجام نشده و دادگاه عمومی جزایی نیز نسبت به این امر تذکر نداده است و یادآوری مجدد اتحادیه شاکی نیز موثر واقع نشده است و این که دادگاه بدوی شعبه 101 علی رغم وجود وصف مجرمانه در عنوان اتهام به جای صدور برایت قرار منع تعقیب صادر نموده است و شعبه دوم تجدیدنظر تعزیرات حکومتی نیز در راستای رسیدگی به اعتراض محکوم علیه مجازات جزای نقدی را تشدید نموده است و اصولا در رسیدگی های انجام شده اصول دادرسی کمتر مورد توجه قرار گرفته است این که در خصوص قرار عدم صلاحیت شعبه سوم عالی تجدیدنظر سازمان تعزیرات حکومتی باید گفت با توجه به این که شعبه مزبور با پذیرش نظر سابق این شعبه دیوان عالی کشور که توسط قضات وقت انجام شده رسیدگی را در صلاحیت کمیسیون تعزیرات حکومتی در قالب خرید صوری گندم دانسته است و اقدام مزبور را پذیرفته است تعبیر بعدی عنوان مجرمانه در قالب عرضه خارج از شبکه توسط برخی از مقامات ذی دخل قادح در مقام نبوده و تشخیص عنوان با مرجع رسیدگی کننده است و از این حیث وجهی برای صدور قرار عدم صلاحیت نیست کما این که وجود اتهامات دیگری هم چون
جعل سند و استفاده از سند مجعول که از ابتداء مورد رسیدگی قرار نگرفته و در کیفرخواست ذکر نشده است موثر در رسیدگی در مانحن فیه نمی باشد و با تذکر موضوع به آقای دادستان زمینه تعقیب فراهم می باشد. هم چنان که استدلال به عدم توسعه صلاحیتی کمیسیون تعزیرات نسبت به جرم
جعل و غیره موثر در مقام نمی باشد لذا با توجه به حل اختلاف در صلاحیت طی دادنامه شماره 000210-20/3/91 شعبه 27 دیوان عالی کشور که توسط قضات وقت انجام شده است وجهی برای طرح مجدد موضوع وجود ندارد و پرونده جهت رسیدگی وفق مقررات اعاده می گردد.
مستشار شعبه 27 دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
رزاقی ـ اعتماد