در خصوص دادخواست خواهان آقای م.ح. به طرفیت خوانده خانم ف.ص. به خواسته صدور حکم بر الزام خوانده به مراجعت به زندگی مشترک و تمکین از زوج. با عنایت به متن دادخواست تقدیمی و ضمایم آن؛ نظر به اینکه به موجب رونوشت سند نکاحیه شماره (4738) رابطه زوجیت فی ما بین طرفین محرز و مسلم است و خواهان نیز اعلام نموده که خوانده از تاریخ 9/5/91 محل اقامت را بدون اجازه ترک نموده و حاضر به بازگشت به منزل نمی باشد و تقاضای الزام نامبرده به تمکین و بازگشت به منزل را خواستار گردیده و زوج آمادگی خود را جهت فراهم نمودن وسایل رفاه و آسایش زوجه اعلام نموده و با توجه به اینکه پس از انعقاد علقه زوجیت تمکین زوجه لازم می باشد و نظر به اینکه پس از وقوع نکاح به طور صحیح ؛حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود؛ و زوجین باید در تشیید مبانی خانواده و تربیت اولاد به یکدیگر معاضدت نمایند ؛ و زن و مرد مکلف به حسن معاشرت با یکدیگر می باشند و ازجمله تاثیرات ازدواج آرامش روانی و قلبی زن و شوهر است که موجب تعالی و روح و جسم آن ها می گردد همچنان که قرآن کریم به این واقعیت اشاره می فرماید : ((هوالذی خلقکم من نفس واحده و
جعل منها زوجها لیسکن الیها) ) ترجمه : اوست خدایی که شمارا از نفس واحدی آفرید و همسرتان را از آن پدید آورد تا در کنار او آرامش بیابید و با عنایت به اینکه اصولا زن باید در منزلی که شوهر تعین می کند سکنی نماید و خوانده محترمه دلیل موثری بر عدم تمکین خود به دادگاه ارایه ننموده تا مصداق ماده هزار یک صد و پانزده قانون مدنی واقع گردد. بنابراین دادگاه خواسته خواهان را وارد تشخیص داده و مستندا به مواد (1102 -1103 - 1104 - 1114 قانون مذکور) خوانده را به مراجعت به منزل مشترک و حسن معاشرت و تمکین از زوج و خوانده را به ادای وظایف زوجیت ملزم می نماید اجرای این رای منوط به مهیاکردن مسکن مشترک مستقل و متناسب با شیون زوجه از ناحیه شوهر می باشد ؛ در صورت تهیه مسکن موصوف با شرایط فوق الذکر و عدم حضور زوجه در مسکن مشترک و امتناع از تمکین ؛ زوجه ناشزه محسوب خواهد شد و ناشزه بودن او محرز می گردد بنابراین اثر این حکم نسبت به بعد از اجرا می باشد و دلیل بر نشوز زوجه درگذشته نیست. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدید نظر در دادگاه محترم تجدیدنظر تهران می باشد.
رییس شعبه 249 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ حسینی