تجدیدنظرخواهی شهرداری تهران به نمایندگی آقای ن.ن. نسبت به دادنامه شماره 9209970231200410 مورخ 1392/5/23 صادره از شعبه 147 دادگاه عمومی حقوقی تهران که به موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ 920/000/000/1 ریال به انضمام خسارات دادرسی صادر و اعلام گردیده است وارد و محمول بر صحت بوده و بر استدلال و استنباط محکمه نخستین خدشه و اشکال قانونی وارد می باشد. زیرا این دادگاه با ملاحظه مفاد لایحه اعتراضیه تجدیدنظرخواه که در قسمتی از لایحه خود اظهار داشته که ملک مورد دعوی در متن اتوبان قرار نگرفته و طرح اجرا نگردیده است این دادگاه جهت کشف واقعیت و احقاق حق قرار ارجاع امر به کارشناسی به استناد ماده 257 به بعد از
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی صادر و از کارشناس منتخب خواسته شده پس از بررسی و بازدید از محل متنازع فیه اعلام نمایند که آیا طرح مصوب در محل مورد تنازع اجراء شده است یا خیر و آیا پلاک ثبتی مربوطه در متن اتوبان قرار دارد یا خیر؟ که در نظریه کارشناسی تقدیمی و مضبوط در پرونده اظهار داشته «... در حال حاضر چون اتوبان متوقف شده و تا نزدیکی ملک خواهان (تجدیدنظرخوانده) ادامه و احداث شده و اگر ادامه پیدا کند طرح بر روی ملک ایشان اجراء خواهد شد» لذا نظر به اینکه طرح احداث اتوبان... بر روی ملک تجدیدنظرخوانده (خواهان بدوی) اجرا نگردیده و متوقف مانده است و چون مطالبه قیمت عادله روز ملک فرع بر تصویب و اجرای طرح تملک از ناحیه شهرداری می باشد و در مانحن فیه نیز چنین طرحی اجرا نگردیده و از ناحیه تجدیدنظرخوانده دلیلی بر اجرای طرح ابراز نگردیده است. از این رو دادگاه به استناد قسمت اول از ماده 358 از
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته قرار رد دعوی خواهان بدوی را صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 10 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
امی - مداح