در خصوص اتهام متهم ح.الف. فرزند د. متولد 1357 اهل و ساکن پاکدشت با وکالت ح.س. دایر بر انتقال مال غیر یک قطعه زمین به مساحت 400 متر مربع متعلق به س.م. فرزند ح. به ج.م. فرزند م. با وکالت م.ک. موضوع اتهام مندرج در متن کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان پاکدشت دادگاه با توجه به محتویات و مندرجات پرونده و شکایت شکات خص
وصی موصوف و گزارش مراجع انتظامی و تحقیقات معموله و اظهارات مطلعین و مودای گواهی گواه مندرج در صفحات 23 و 24 و150 و151 پرونده و تصویر مصدق مبایعه نامه مورخ 17/1/85 فی مابین متهم با س.م. و تصویر مصدق مبایعه نامه شماره 72681 مورخ 11/5/86 فی مابین متهم با ج.م. مندرج در صفحات 113 و 125 و 144 پرونده و صدور قرار کارشناسی و ارجاع امر به کارشناس رسمی دادگستری در رشته امور ثبتی و نقشه برداری مندرج در صفحات 152 و 153 پرونده و حصول نظریه کارشناسی مندرج در صفحات 196 لغایت 198 پرونده مبنی بر تصرفات
ورثه مرحوم س.م. در ملک مورد معامله مورث نام بردگان با متهم طی مبایعه نامه مورخ 17/1/85 و انطباق ملک مورد بحث با اراضی ابتیایی ج.م. طی مبایعه نامه مورخ 11/5/86 و مصون ماندن نظریه کارشناسی از هرگونه ایراد و تعرض و تقاضای استمهال متهم جهت صلح و سازش طبق صورت جلسه مورخ 17/4/87 و ادعای تحویل ملک مورد ادعای شاکی ج.م. توسط وکیل مدافع متهم طی صورت جلسه مورخ 7/3/90 مندرج در صفحات 27 و 129 و130 پرونده و اظهارات ضد و نقیض و انکار بلا وجه متهم طی مراحل مختلف تحقیقات مقدماتی در دادسرا و در مرحله دادرسی در محضر دادگاه مندرج در صفحه 31 پرونده مبنی بر این که ملکی به س.م. نفروخته است و در صفحه 148 پرونده مبنی بر این که قبول دارد در تاریخ 17/1/85 ملکی به مساحت 400 متر مربع به س.م. و متعاقبا در تاریخ 11/5/86 ملکی به مساحت 1160 متر مربع به ج.م. فروخته است و اقرار صریح و محمول بر صحت متهم نسبت به انعقاد عقد بیع نسبت به ملک مورد تنازع فی مابین مشارالیه با شکات و عدم ادعای تردید و انکار یا جعلیت متهم و وکیل مدافع نام برده نسبت به مبایعه نامه های ابرازی شکات مندرج در صفحات 141 و 148 پرونده و دفاعیات غیر موجه متهم و وکیل مدافع وی مبنی بر
فسخ معامله فی مابین متهم با شاکی س.م. و عدم ارایه اسناد و مدارک و مستندات و شواهد متقن بر فسخ آن که به لحاظ عدم اتکاء به دلایل محکمه پسند موثر در مقام نیست؛ فلذا نظر به این که متهم عالما و عامدا و با سوءنیت ابتدا طی مبایعه نامه مورخ 17/1/85 ملک مورد بحث را به مساحت 400 متر مربع به س.م. منتقل و متعاقبا در تاریخ 11/5/86 با علم به مستحق الغیر بودن مجددا ملک مبحوث عنه را به ج.م. انتقال می دهد و عدم احراز عالم بودن انتقال گیرنده به عدم مالکیت انتقال دهنده نسبت به ملک موصوف در حین وقوع معامله و سایر قراین و امارات و اوضاع و احوال موجود و منعکس در پرونده بزهکاری متهم از نظر دادگاه محرز و مسلم است. علی هذا دادگاه با توجه به مراتب معنونه و انطباق عمل مرتکب مستند [به] ماده یک قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و
کلاهبرداری مصوب 28/6/1364 مجلس شورای اسلامی و 15/9/1367 مجمع تشخیص مصلحت نظام ناظر بر ماده یک قانون مجازات راجع به انتقال مال غیر مصوب 15/1/1308 و
رای وحدت رویه شماره 594 مورخ 1/9/73
هیات عمومی دیوان عالی کشور متهم موصوف را به تحمل دو سال حبس تعزیری با احتساب کسر ایام بازداشت قبلی و پرداخت جزای نقدی معادل مالی که اخذ نموده به نسبت مساحت 400 متر مربع اراضی فروخته شده به مبلغ هشت میلیون [و] ششصد و بیست هزار تومان در حق صندوق دولت جمهوری اسلامی ایران و رد اصل مال به مبلغ اخیر الذکر در حق شاکی ج.م. صادر و محکوم می نماید و در خصوص رد اصل ملک در حق شاکی س.م. نظر به این ملک مورد بحث در ید و تصرف
وراث س.م. می باشد. اظهارنظر ماهوی در این خصوص سالبه به انتفاء موضوع بوده و این شعبه مواجه با تکلیف نیست. رای صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران است.
رییس شعبه 101 دادگاه عمومی و جزایی شهرستان پاکدشت
ترابی گلسفید