با توجه به اینکه قسم متوجه منکر می شود عدم اتیان سوگند توسط شاکی بدوی در مرحله رسیدگی از جایگاه قانونی برخوردار نیست و به آن ترتیب اثر داده نمی شود.

تجدیدنظرخواهی آقای ع.و. و خانم ص.خ. به شرح لایحه 224 مورخ 10/10/91 از دادنامه شماره 1059 مورخ 5/10/91 شعبه 140 دادگاه عمومی جزایی تهران متضمن برایت آقایان س. ح. و. شهرت همگی ر. از بزه توهین و ایراد ضرب و جرح عمدی در رابطه با فحاشی نظر به شهادت شهود که به طور کلی به فحاشی بدون ذکر الفاظ مورد استعمال شهادت داده اند و تجدیدنظرخواندگان نیز منکر آن هستند دادگاه اعتراض را وارد نمی داند ضمن رد اعتراض این قسمت از رای به استناد شق الف ماد 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری تایید می شود و اما در مورد مصدومیت آقای ع.و. نظر به اظهارات طرفین که اصل منازعه و درگیری را قبول دارند و در حد لفظی اعلام کرده اند و با توجه به گواهی پزشکی قانونی که دلالت بر مصدومیت آقای و. دارد و با توجه به شهادت شهود دادگاه اعتراض را در این قسمت وارد می داند و با توجه به اینکه قسم متوجه منکر می شود عدم اتیان سوگند شاکی بدوی از جایگاه قانونی برخوردار نیست [و] ترتیب اثر داده نمی شود. لهذا نظر به مراتب این قسمت از رای به استناد بند ب ماده 257 قانون مذکور نقض و با لحاظ گواهی پزشکی قانونی دادگاه آقای س.ر. را با لحاظ ماده 367 قانون مجازات اسلامی به پرداخت دو درصد دیه کامله آقای ع.و. محکوم می کند و از حیث جنبه عمومی جرم با توجه به وضع خانوادگی و سن و سال آنان و رابطه همسایگی بیم تجری احراز نمی شود در این قسمت مجازاتی تعیین نمی شود. این رای قطعی است.
رییس شعبه 55 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار
اصلانپور ـ مومنی