نگهبانی جزء مشاغلی است که ضرورتا برای انجام وظایف دستگاه‎های اجرایی مورد نیاز بوده و در صورت عدم امکان استخدام باید با این افراد ولو در قالب کارکنان شرکتی قرارداد کار معین منعقد شود.

در خصوص دعوای آقای (م.ح.) به طرفیت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری ساری به خواسته فوق الذکر بدین توضیح که نامبرده اعلام داشته از 1/10/84 لغایت 30/11/90 به عنوان نگهبان در پارک جنگلی شهید زارع انجام وظیفه نموده است نظر به اینکه شاکی از نیروهای شرکتی بوده و طرف شکایت اعلام داشته در جهت چگونگی اجرای صحیح مفاد مصوبه شماره 84515/ت34613ـ15/12/84 هیات وزیران سازمان مدیریت وقت طی بخشنامه شماره 59297/22/85 ـ 4/9/85 موضوع را به دستگاه های اجرایی ابلاغ و اقدام به جذب نیروهایی که از محل اعتبارات جاری وفق بخشنامه مذکور حقوق دریافت می نموده اند نمود و چون شاکی از محل اعتبارات عمرانی حقوق دریافت می کرد مشمول بخشنامه فوق الذکر نمی گردد و مجوزی برای انعقاد قرارداد کار معین با وی وجود ندارد. با بررسی اوراق پرونده به نظر شکایت شاکی وارد است زیرا اولا ـ نامبرده به عنوان نگهبان انجام وظیفه می کرده که وفق بند 2 مصوبه فوق الاشاره داخل در مشاغلی است که ضرورتا برای انجام فعالیت ها و وظایف اصلی دستگاه-ها مورد نیاز است که وفق تبصره یک بند 2 در صورت عدم امکان استخدام می بایست به صورت قرارداد انجام کار مشخص به کارگیری شوند. ثانیا ـ در مصوبه هیات وزیران اشاره ای به دریافت حقوق از بودجه جاری ننموده علاوه بر اینکه افراد شرکتی قطعا از بودجه جاری حقوق دریافت می-نمایند بنابراین وجود چنین شرطی عملا معلق نمودن مصوبه مذکور و فاقد اثر نمودن آن است. ثالثا ـ طرف شکایت دلیلی بر توجیه اقدام خود ارایه ننموده و علاوه بر آن تبصره بند 2 مصوبه مذکور اجازه به کارگیری شاکی را در قالب انجام کار معین صادر نموده است. بنابراین مستندا به ماده 13 قانون دیوان عدالت اداری حکم به ورود دعوای مطروحه و الزام اداره طرف دعوی به انعقاد قرارداد انجام کار معین با شاکی صادر و اعلام می گردد. این رای قطعی است.
رییس شعبه 21 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
امینی ـ میرحسینی رودبارکی