41 ماده
ماده 1 - حرفه های پزشکی و وابسته به امور پزشکی موضوع ماده 28 قانون سازمان نظام پزشکی جمهوری اسامی ایران که از این پس به اختصار قانون نامیده می شود عبارتند از: پزشکان دندانپزشکان دکترهای داروساز متخصصین و دکترای علوم آزمایشگاهی حرفه ای یا متخصص تشخیص طبی مامایی و سایر لیسانسیه...
ماده 2 - شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته مکلفند بدون توجه به ملیت نژاد مذهب و موقعیت اجتماعی- سیاسی و اقتصادی بیماران حداکثر تالش ممکن را در حدود وظایف قانونی و حرفه ای خود به کار ببرند.
ماده 3 - شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته باید طبق موازین علمی شرعی و قانونی با رعایت نظامات دولتی صنفی و حرفه ای انجام وظیفه کرده و از هرگونه سهل انگاری در انجام وظایف قانونی بپرهیزند.
ماده 4 - شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته حق افشای اسرار و نوع بیماری بیمار مگر به موجب قانون مصوب مجلس شورای اسلامی را ندارند.
ماده 5 - شاغلین حرفه های پزشکی موضوع ماده یک این قانون موظف به پذیرش آن تعداد بیمار هستند که بعداز تشخیص و اعلام سازمان نظام پزشکی حسب مورد انجام خدمات آنان در یک زمان مناسب میسر باشد.
ماده 6 - انجام امور خالف شئون پزشکی توسط شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته ممنوع است و باید از ارتکاب کارهایی که موجب هتک حرمت جامعه پزشکی می شود خودداری کنند که مصادیق آن توسط کمیسیون اخلاق پزشکی مورد اتخاذ تصمیم قرار می گیرد. تبصره- صدورگواهی خالف قانون و موازین علمی از جمله فوت...
ماده 7 - تحمیل مخارج غیر ضروری به بیماران ممنوع است. تعیین مصادیق مخارج غیر ضروری براساس نظر کمیته کارشناسی تخصصی دادسراها و هیاتهای انتظامی می باشد.
ماده 8 - ایجاد رعب و هراس در بیمار با تشریح غیر واقعی وخامت بیماری یا وخیم جلوه دادن بیماری ممنوع است و پزشک می تواند به نحو مقتضی بیمار و بستگان را در جریان خطرات وخامت و عواقب احتمالی بیماری قرار بدهد.
ماده 9 - تجویز داروهای روان گردان و مخدر به گونه ای که به حالت اعتیاد درآید ممنوع است مگر در مواردی که بیمار از بیماری روانی یا از دردهای شدید ناشی از بیماری های غیر قابل علاج رنج ببرد یا ضرورت پزشکی مصرف آنها را ایجاب کند.
ماده 10 - شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته مکلفند در بخش خصوصی و بخش دولتی تعرفه های خدمات پزشکی مصوب مربوطه را رعایت نمایند.
ماده 11 - شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته حق ندارند هیچگونه وجه یا مالی را از بیماران علاوه بر وجوهی که توسط مسئولان موسسه درمانی ذی ربط طبق مقررات دریافت می شود وصول نمایند.
ماده 12 - شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته مکلفند در مواقعی که به منظور پیشگیری از بیماریهای واگیر یا در هنگام بروز بحران و سوانح از سوی سازمان نظام پزشکی و یا مراجع قانونی ذی ربط اعلام می شود همکاری ممکن و لازم را معمول دارند.
ماده 13 - جذب و هدایت بیمار از موسسات بهداشتی درمانی دولتی و وابسته به دولت و خیریه به مطب شخصی یا بخش خصوصی اعم از بیمارستان و درمانگاه و...و بالعکس به منظور استفاده مادی توسط شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته ممنوع است.
ماده 14 - جذب بیمار به صورتی که مخالف شئون حرفه پزشکی باشد و همچنین هر نوع تبلیغ گمراه کننده از طریق رسانه های گروهی و نصب آگهی در اماکن و معابر خارج از ضوابط نظام پزشکی ممنوع است. تبلیغ تجاری کالاهای پزشکی و دارویی از سوی شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته همچنین نصب اعلانات تبلیغی...
ماده 15 - انتشار مقالات و گزارشهای پزشکی و تشریح مطالب فنی و حرفه ای که خارج از ضوابط علمی پزشکی بوده و جنبه تبلیغاتی گمراه کننده داشته باشد ممنوع است.
ماده 16 - استفاده شاغلین حرفه های پزشکی و وابسته از عناوین علمی و تخصصی غیر تائید شده توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ممنوع است.
ماده 17 - تجویز داروهایی که از طرف وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در فارماکوپه مجموعه دارویی کشور اعلام نشده باشد بدون توجیه علمی مورد تائید توسط سازمان نظام پزشکی و یا انجمن های علمی تخصصی مربوط مجاز نمی باشد.
ماده 18 - پزشک معالج مسئول ادامه درمان بیمار خود در حد توانایی و تخصص به استثنای موارد ضروری است مگر اینکه بیمار یا بستگان او مایل نباشند. تبصره - موارد اورژانس از شمول این ماده مستثنی است و پزشک مکلف به هرگونه اقدام درمانی بدون توجه به نظر و اذن بیمار یا همراهان او می باشد.
ماده 19 - در مواردی که مشاوره پزشکی لازم باشد انتخاب پزشک مشاور با پزشک معالج است. در صورتی که بیمار یا بستگان او مشاوره پزشکی را درخواست نمایند مشاوره پزشکی با نظر پزشک معالج به عمل می آید و اجرای دستورات پزشک مشاور با نظر پزشک معالج می باشد و چنانچه بیمار یا بستگان او بدون...
ماده 20 - فروش دارو و محصولات آرایشی و بهداشتی و تجهیزات و لوازم پزشکی در محل طبابت توسط شاغلین حرفه های پزشکی بدون اخذ مجوز رسمی از وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی ممنوع است.