43 ماده
ماده 21 ـ نام اطفال کمتر از 18سال تمام که همراه هر یک از والدین یا جد یا جده پدری یا مادری یا زن پدر یا شوهر مادر و یا خواهر و برادر خود مسافرت می نمایند در صورت درخواست ولی یا قیم آنها بر حسب مورد در گذرنامه اشخاص مذکور ثبت خواهد گردید.
ماده 22 ـ نام نوزادانی که از زنان ایرانی مقیم خارج هنگام توقف مادر در ایران متولد می شوند در گذرنامه مادر ثبت می شود و در این مورد نیازی به جلب موافقت پدر نیست و همچنین در مواردی که در خارج از ایران شوهر ایرانی در کشور محل تولد نوزاد حاضر نباشد. تبصره ـ اطفال موضوع بند 4 ماده...
ماده 23 ـ برای یک خانواده که با هم مسافرت می کنند در صورت تقاضا یک گذرنامه صادر می شود و نام زن و اولاد کمتر از 18 سال در آن ثبت خواهد شد. هیچ یک از همراهان مستقلا حق استفاده از گذرنامه را ندارد و در صورتی که بخواهد از دارنده گذرنامه جدا شود باید گذرنامه جداگانه تحصیل نماید.
ماده 24 ـ گذرنامه برای مسافرت به کلیه کشورها اعتبار دارد مگر به کشورهایی که دولت در موارد مقتضی مسافرت اتباع ایران را به آن کشورها ممنوع و یا محدود نموده باشد. در صورتی که بعد از صدور گذرنامه محدودیتی مقرر شود وجوه پرداختی کسانی که از مسافرت محروم شوند به آنها مسترد می گردد....
ماده 25 ـ مدت اعتبار گذرنامه جدید از تاریخ صدور پنج سال است و فقط برای مدت پنج سال دیگر قابل تمدید می باشد. (اصلاحی 03/07/1373) تبصره ـ گذرنامه هایی که تا تاریخ تصویب این قانون سه سال آنها خاتمه نیافته تا پایان مدت مذکور معتبر خواهند بود. (الحاقی 03/07/1373)
ماده 26 ـ به موجب بند ب ماده واحده قانون اصلاح مواد 25 و 26 قانون گذرنامه مصوب 3/7/1373 حذف و متن آن در تبصره الحاقی به ماده 25 تصریح گردیده است.
ماده 27 ـ در صورتی که گذرنامه غیر قابل استفاده و یا مفقود شود پس از رسیدگی لازم که نحوه آن در آیین نامه تعیین خواهد شد گذرنامه دیگری با اخذ هزینه های صدور صادر می شود. هرگاه قابل استفاده نبودن یا مفقود شدن گذرنامه ناشی از عمل متصدیان مسوول باشد برای بقیه مدت اعتبار گذرنامه...
ماده 28 ـ گذرنامه جمعی اعم از خدمت یا عادی فقط در ایران و برای گروه های زیر صادر می شود: این نوع گذرنامه ها به نام رئیس گروه صادر و نام و مشخصات همراهان در برگ ضمیمه آن درج خواهد گردید: 1 ـ افسران ـ درجه داران ـ افراد و به طور کلی کارکنان مشمول قانون استخدام نیروهای مسلح که...
ماده 29 ـ در موارد زیر به پیشنهاد وزارت کشور و تصویب هیات وزیران به جای گذرنامه پروانه گذر صادر می شود: 1 ـ برای تشرف به مکه معظمه و عتبات مقدسه. 2 ـ برای کارکنان وسائط نقلیه آبی و هوایی و زمینی. 3 ـ برای رفت و آمد اتباع دولت که در نقاط مرزی کشور و نقاط واقع در سواحل و جزایر...
ماده 30 ـ شهربانی کل کشور بر حسب اعلام وزارت امور خارجه به کسانی که ترک تابعیت ایران را نموده اند پروانه گذر خواهد داد و این پروانه فقط برای خروج از ایران معتبر است.
ماده 31 ـ شهربانی کل کشور می تواند با موافقت سازمان اطلاعات و امنیت کشور و تایید وزارت امور خارجه برای بیگانگان بدون تابعیت یا خارجیانی که به جهاتی قادر به تحصیل گذرنامه از کشور متبوع خود نیستند برگ گذر بیگانگان صادر نماید. این برگ دلیل تابعیت ایرانی دارنده یا همراهان او محسوب...
ماده 32 ـ مدت اعتبار برگ گذر بیگانگان برای مراجعت به ایران از تاریخ صدور یک سال است و دارنده آن برای هر بار خروج از کشور باید تحصیل اجازه نماید.
ماده 33 ـ آیین نامه های مربوط به وجوهی که از متقاضیان گذرنامه و یا اسناد در حکم گذرنامه و یا برگ گذر بیگانگان طبق مقررات باید دریافت شود و سایر آیین نامه های اجرایی این قانون توسط وزارتخانه های امورخارجه کشور و دادگستری تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به موقع اجراء گذارده خواهد...
ماده 34 ـ هر ایرانی که بدون گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه از کشور خارج شود به حبس از 1 تا 2 سال یا پرداخت جزای نقدی از یکصد هزار ریال تا پانصد هزار ریال محکوم خواهد شد. (اصلاحی 14/07/1367)
ماده 35 ـ هر ایرانی که از نقاط غیر مجاز وارد کشور شده یا از کشور خارج شود به 2 ماه تا یک سال حبس و یا جریمه نقدی از یکصد هزار ریال تا پانصد هزار ریال محکوم می گردد. (اصلاحی 14/07/1367)
ماده 35 مکرر ـ هر ایرانی که بدون داشتن گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه بخواهد از مرز غیرمجاز خارج شود و به هنگام عبور دستگیر گردد به یک ماه تا یک سال حبس یا پنجاه هزار ریال تا سیصد هزار ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد(3) و چنانچه مرتکب دارای گذرنامه و یا اسناد در حکم گذرنامه باشد...
ماده 36ـ هر ایرانی که بر خلاف ماده 24 این قانون عمل نماید به حبس از دو سال تا پنج سال و محرومیت از داشتن گذرنامه از سه سال تا پنج سال محکوم می گردد. (اصلاحی 23/08/1390)
ماده 37 ـ هر کس برای دریافت گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه به نام خود یا نام دیگری اسناد و مدارک خلاف واقع یا متعلق به غیر را عالما عامدا به مراجع مربوط تسلیم نماید به حبس تادیبی از دو ماه تا شش ماه محکوم می شود و در صورتی که عمل او منجر به صدور گذرنامه شود به حبس تادیبی از دو...
ماده 38 ـ هر کس از گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه متعلق به دیگری برای ورود به کشور یا خروج از آن استفاده نماید به حبس تادیبی از دو ماه تا یک سال محکوم می شود.
ماده 39 ـ هر مستخدم دولت اعم از لشکری و کشوری بدون رعایت قوانین مربوط در اجرای وظیفه خود عالما عامدا گذرنامه یا اسناد در حکم گذرنامه بدهد به حبس تادیبی از دو ماه تا یک سال محکوم می شود.