نشست قضایی شماره 1398-6100

نشست قضایی شماره 1398-6100

مجموعه کامل نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1398-6100


کد نشست:
1398-6100

تاریخ برگزاری:
1397/02/17

برگزار شده توسط:
استان اصفهان/ شهر اصفهان

موضوع:
ایراد ضرب و جرح ناشی از لوث ایجاد شده در فرد نا بالغ و اتیان سوگند توسط ولی

پرسش:
چنانچه در دعوی ایراد ضرب و جرح عمدی شاکی به سن بلوغ نرسیده باشد و با ولایت پدر خود طرح دعوی نموده باشد و از طرفی هیچ گونه ادله ای در جهت اثبات ادعای خود نداشته باشد و دادگاه آن را با قراین و اوضاع و احوال موجود ایراد ضرب و جرح از باب لوث ایجاد شده تلقی نماید در این حالت آیا بحث ایراد ضرب و جرح عمدی از باب لوث ایجاد شده در فرض این مسیله قابل تصور است و در صورت مثبت بودن چه شخصی باید اتیان سوگند نماید؟

نظر هیئت عالی:
در مواردی که مورد از مصادیق لوث باشد و برای قاضی صلاحیت دار ظن حاصل و باقی بماند چنانچه اجرای قسامه به شاکی متوجه شود در فرض سوال ولی مجنی علیه تکلیف به قسم دارد. نتیجتا نظریه اکثریت تایید می گردد.

نظر اکثریت:
بلی ایراد ضرب و جرح عمدی از باب لوث ایجاد شده می باشد و ولی می تواند قسم بخورد. نظر به اینکه ادا کننده سوگند مطابق با ماده 202 از قانون مجازات اسلامی باید عاقل بالغ قاصد و مختار باشد بنابراین صغیر نمی تواند قسم بخورد ولیکن ولی وی مطابق با عمومات قانون مجازات اسلامی و نیز با توجه به اینکه در مواد 459 460و461 این جواز صادر شده است می تواند قسم بخورد.

نظر اقلیت:
با توجه به اینکه در ماده 456 قانون مجازات اسلامی مطلق مجنی علیه ذکر شده است و مواد 459 و 460 و 461 آن قانون حکم خاصی را مطرح نموده است و از طرفی صغیر شرایط ادای سوگند را وفق ماده 202قانون مذکور ندارد لذا موضوع نمی‎تواند از موجبات تحقق لوث باشد و مقام قضایی می بایست جهت کشف واقع در پی ادله و قراین دیگر باشد.

مبحث:
حقوق جزای عمومی , جزای اختصاصی

منبع:
سامانه نشست های قضایی


مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 459 ـ هرگاه در اثر جنایت واقع شده مجنی علیه یا ولی او مدعی زوال یا نقصان منفعت عضو شود در صورت لوث و عدم دسترسی به کارشناس مورد وثوق و عدم امکان آزمایش و اختبار موجب علم ادعای مجنی علیه یا ولی او با قسامه به ترتیبی که ذکر شد اثبات می شود.

مشاهده ماده 459 قانون مجازات اسلامی

ماده 460 ـ در اختلاف میان مرتکب و مجنی علیه یا ولی او نسبت به بازگشت تمام یا بخشی از منفعت زائل شده یا نقصان یافته درصورت فقدان دلیل اثباتی قول مجنی علیه یا ولی او با سوگند مقدم است و نوبت به اجرای قسامه نمی رسد.

مشاهده ماده 460 قانون مجازات اسلامی

ماده 202 ـ اداءکننده سوگند باید عاقل بالغ قاصد و مختار باشد.

مشاهده ماده 202 قانون مجازات اسلامی

ماده 461 ـ هرگاه مجنی علیه در ایامی که کارشناس مورد وثوق برای بازگشت منفعت زائل شده تعیین نموده است فوت نماید و مرتکب مدعی بازگشت منفعت قبل از وفات بوده و اولیای میت منکر آن باشند در صورتی که مرتکب نتواند ادعای خود را ثابت کند قول اولیاء با سوگند مقدم است و نوبت به اجرای قسامه نمی رسد و چنانچه تنها برخی از اولیاء سوگند بخورند دیه نسبت به سهم آنان ثابت می شود.

مشاهده ماده 461 قانون مجازات اسلامی

ماده 456 ـ در جنایت بر اعضاء و منافع اعم از عمدی و غیرعمدی درصورت لوث و فقدان ادله دیگر غیر از سوگند منکر مجنی علیه می تواند با اقامه قسامه به شرح زیر جنایت مورد ادعاء را اثبات و دیه آن را مطالبه کند. لکن حق قصاص با آن ثابت نمی شود. الف ـ شش قسم در جنایتی که دیه آن به مقدار دیه کامل است. ب ـ پنج قسم در جنایتی که دیه آن پنج ششم دیه کامل است. پ ـ چهار قسم در جنایتی که دیه آن دو سوم دیه کامل است. ت ـ سه قسم در جنایتی که دیه آن یک دوم دیه کامل است. ث ـ دو قسم در جنایتی که دیه آن یک سوم دیه کامل است. ج ـ یک قسم در جنایتی که دیه آن یک ششم دیه کامل یا کمتر از آن است. تبصره 1 ـ در مورد هر یک از بندهای فوق در صورت نبودن نفرات لازم مجنی علیه خواه مرد باشد خواه زن می تواند به همان اندازه قسم را تکرار کند. تبصره 2 ـ در هر یک از موارد فوق چنانچه مقدار دیه بیش از مقدار مقرر در آن بند و کمتر از مقدار مقرر در بند قبلی باشد رعایت نصاب بیشتر لازم است.

مشاهده ماده 456 قانون مجازات اسلامی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM