نشست قضایی شماره 1398-5887

نشست قضایی شماره 1398-5887

مجموعه کامل نشست های قضایی
مشاهده تمام نشست های قضایی

نشست قضایی شماره 1398-5887

کد نشست:
1398-5887
تاریخ برگزاری:
1394/03/07
برگزار شده توسط:
استان قم/ شهر قم
موضوع:
قابل تجزیه بودن تنفیذ صلح نامه
پرسش:
دعوی تنفیذ صلح نامه ای مطرح و خواندگان متعددی طرف دعوی قرار گرفته اند. دادگاه بدوی پس از رسیدگی حکم به تنفیذ صلح نامه صادر کرده است. 3 تن از خواندگان به حکم صادره تمکین نموده اند یکی از خواندگان نسبت به رای بدوی تجدید نظرخواهی نمود و خوانده ای دیگر از رای دادگاه فرجام خواهی کرده است. مرجع تجدیدنظر اعتراض تجدیدنظر خواه را وارد تشخیص داده و با نقض حکم دادگاه بدوی رای بر بی حقی یا بطلان دعوی صادر کرده است. شعبه دیوان عالی کشور هم رای را نقض و به دادگاه هم عرض ارجاع داده و با اصرار دادگاه نخستین پرونده در هیات عمومی دیوان مطرح و سرانجام منتهی به تایید دادنامه دادگاه بدوی شده است. حال با توجه به صدور دو رای متهافت از دو مرجع تجدید نظر و دیوانعالی کشور برای خواهان بدوی جهت احقاق حق چه راهی متصور است؟
نظر هیئت عالی:
نظر به اینکه دعوی تنفیذ صلح نامه در فرض قابلیت استماع آن؛ چنانچه دعوا بین متصالح و ورثه مصالح طرح شده باشد موضوع دعوی قابل تجزیه است و رای قطعی صادر شده اعم از مرجع تجدیدنظر یا فرجام قابلیت تسری به سایر اشخاصی که دخالتی در آن مرحله رسیدگی نداشته اند ندارد. مواد 359 404 و وحدت ملاک ماده 843 ق.م و رای وحدت رویه شماره 54 مورخ 1351/10/13 هیات عمومی دیوان عالی کشور ناظر و موید همین تفسیر می باشد.
نظر اکثریت:
پاسخ را باید بر اساس قابل یا غیر قابل تجزیه بودن دعوی حکم داد. اصل بر قابل تجزیه بودن دعاوی است. حکمی غیر قابل تجزیه است که عقلا یا طبیعتا یا به طور قانونی تصور اعتبار جزیی از آن و بی اعتباری جزء دیگر غیر ممکن باشد. در مورد سوال چون صلح نامه راجع به مالی است که امکان تجزیه آن وجود دارد؛ لذا نسبت به هریک از خواندگان حکم صادره نهایی خودشان موثر است.
نظر اقلیت:
چون حکم درباره صلح نامه ای است که بالفرض توسط یک نفر (مورث) تنظیم شده است و سبب ایجاد آن مشترک است؛ لذا با لحاظ ماده 404 قانون آ.د.م. و به جهت تفوق دیوان عالی کشور بر دادگاه تجدید نظر و خود به خودی بودن تسری آن به سایر کسانی که فرجام خواهی نکرده اند (اگر چه تجدید نظرخواهی کرده اند)؛ لذا نسبت به همه خواندگان رای دیوان نافذ است.
مبحث:
آیین دادرسی مدنی
منبع:
سامانه نشست های قضایی
کلمات کلیدی:
دعوای قابل تجزیه صلح نامه خواندگان متعدد
بعدی نمایش تمام نشست های قضایی قبلی
چاپ

مواد مرتبط با این نشست قضایی

ماده 477 - داوران در رسیدگی و رای تابع مقررات قانون آیین دادرسی نیستند ولی باید مقررات مربوط به داوری را رعایت کنند.

مشاهده ماده 477 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 359 - رای دادگاه تجدیدنظر نمی تواند مورد استفاده غیر طرفین تجدیدنظر خواهی قرار گیرد مگر در مواردی که رای صادره قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به اشخاص دیگر هم که مشمول رای بدوی بوده و تجدیدنظرخواهی نکرده اند تسری خواهد داشت.

مشاهده ماده 359 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 404 - رای فرجامی دیوان عالی کشور نمی تواند مورد استفاده غیر طرفین فرجام خواهی قرار گیرد مگر در مواردی که رای یادشده قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به اشخاص دیگر هم که مشمول رای فرجام خواسته بوده و درخواست فرجام نکرده اند تسری خواهد داشت.

مشاهده ماده 404 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

ماده 843 - وصیت به زیاده بر ثلث ترکه نافذ نیست مگر به اجازه ی وراث و اگر بعض از ورثه اجازه کند فقط نسبت به سهم او نافذ است.

مشاهده ماده 843 قانون مدنی

مرجع خدمات حقوقی وکیلیک

VAKILIK.COM