الف شکایتی دایر بر تحصیل مال از طریق نامشروع علیه ب مطرح نموده است و اظهار داشته چکی از ب در قبال طلبش دریافت نموده که متعاقبا شخص ج به عنوان صادر کننده چک علیه ب دایر بر خیانت در امانت نسبت به این چک شکایتی مطرح و حکم محکومیت ب را گرفته است با توجه به اینکه شخص ب به صورت غیرقانونی از چک استفاده نموده است؛ آیا رفتار ارتکابی شخص ب نسبت به شخص الف جرم می باشد یا خیر و در صورت اعتقاد به وقوع بزه مصداق چه جرمی می باشد؟

همان گونه که در نظریه اکثریت آمده رفتار ارتکابی شخص "ب" نسبت به "الف" فاقد وصف مجرمانه است و مشارالیه می تواند در فرض سوال از طریق محاکم حقوقی با ارایه دلیل به حق خود نایل آید.

با توجه به اینکه شخص الف ابتدا طلبکار از شخص ب بوده و بنابراین وجه دریافت شده توسط شخص ب ناشی از عقود صحیح قانونی مانند قرض و مانند آن بوده است و تحصیل مال نیز مقدم بر فریب بعدی بوده است؛ بنابراین رفتار ارتکابی نسبت به شخص الف حتی با فرض سوءنیت جرم نبوده و تنها جرم انجام یافته خیانت در امانت نسبت به چک بوده که سابقا رسیدگی شده است و لذا شخص الف باید از طریق محاکم حقوق خصوصی دادخواست مطالبه دین مطرح نماید.

اگر شخص ب هم زمان با پولی که از الف گرفته چک امانی را که مجرمانه تحصیل نموده است به عنوان وسیله پرداخت دین داده باشد؛ علاوه بر خیانت در امانت مرتکب بزه تحصیل مال از طریق نامشروع نسبت به شخص الف نیز شده است لیکن اگر دادن چک هم زمان با گرفتن پول از شخص الف نباشد و با فاصله زمانی و مدتی بعد چک را داده باشد فقط مرتکب بزه خیانت در امانت شده است و نسبت به شخص الف جرمی انجام نیافته است.