ماده 2
قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی در بیان کلیات موضوع بوده و علی الاصول دادگاه مکلف به رعایت آن است؛ اما بند (10) ماده 84 قانون یاد شده راجع به خو اهان است که خوانده به ذی نفع نبودن وی ایراد می کند ودادگاه با بررسی آن ( چنان چه ایراد وارد باشد اتخاذ تصمیم می نماید. در پاسخ قسمت اخیر سوال در مورد بند ( 10 ماده 84 قانون مرقوم تکلیف دادگاه را قسمت اخیر ماده 89 مشخص کرده است و قضات حاضر در جلسه بالاتفاق به صدور قرار رد دعوا از سوی دادگاه مربوطه اعلام نظر کردند ؛ لکن در مورد اعمال ماده 2 قانون فوق الاشاره اعتقاد دارند در صورتی که دعوایی طرح شده و جلسه دادگاه نیز تشکیل شده و بر دادگاه معلوم شود که خواهان ذی نفع نیست دادگاه در چنین صورتی حکم به بی حقی خواها ن می دهد و نظر دیگری که درجلسه عنوان شده به این صورت است که در این مورد قرار رد دعوا از سوی دادگاه صادر می شو د زیرا ماده 2 یک اصل کلی را اعلام کرده است.