ماده 976 - اشخاص ذیل تبعه ایران محسوب می شوند: 1 - کلیه ی ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آن ها مسلم باشد. تبعیت خارجی کسانی مسلم است که مدارک تابعیت آن ها مورد اعتراض دولت ایران نباشد؛ 2 - کسانی که پدر آن ها ایرانی است اعم از این که در ایران یا در خارجه متولد شده باشند؛ 3 - کسانی که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنان غیرمعلوم باشند؛ 4 - کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آن ها در ایران متولد شده به وجود آمده اند؛ 5 - کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارجه است به وجود آمده و بلافاصله پس از رسیدن به هجده سال تمام لااقل یک سال دیگر در ایران اقامت کرده باشند والا قبول شدن آن ها به تابعیت ایران بر طبق مقرراتی خواهد بود که مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرر است؛ 6 - هر زن تبعه ی خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند؛ 7 - هر تبعه ی خارجی که تابعیت ایران را تحصیل کرده باشد. تبصره - اطفال متولد از نمایندگان سیاسی و قنسولی خارجه مشمول فقره 4 و 5 نخواهند بود.
مشاهده ماده 976 قانون مدنیماده 980 - کسانی که به امور عام المنفعه ی ایران خدمت یا مساعدت شایانی کرده باشند و همچنین اشخاصی که دارای عیال ایرانی هستند و از او اولاد دارند و یا دارای مقامات عالی علمی و متخصص در امور عام المنفعه می باشند و تقاضای ورود به تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران را مینمایند در صورتی که دولت ورود آن ها را به تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران صلاح بداند بدون رعایت شرط اقامت ممکن است با تصویب هیات وزیران به تابعیت ایران قبول شوند.
مشاهده ماده 980 قانون مدنیماده 979 - اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند می توانند تابعیت ایران را تحصیل کنند: 1 - به سن هجده سال تمام رسیده باشند؛ 2 - پنج سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند؛ 3 - فراری از خدمت نظامی نباشند؛ 4 - در هیچ مملکتی به جنحه ی مهم یا جنایت غیرسیاسی محکوم نشده باشند. در مورد فقره ی دوم این ماده مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است.
مشاهده ماده 979 قانون مدنی