در مرحله بدوی دادگاه اصل سند را مطالبه میکند خوانده قادر به ارایـه اصـل سـند نیسـت دادگاه بدوی سند مذکور را از عداد دلایل خوانده خـارج و حکـم بـه محکومیـت وی صـادر میکند. خوانده در مرحله تجدیدنظر سند فوق را که دراختیار نداشته ارایه میکند. آیـا سـند فوق قابل پذیرش در مرحله تجدیدنظر است یا خیر؟
نظر هیئت عالی:
قطع نظر از اینکه ابراز اصل سندی که رونوشت آن در دادگاه بدوی از جمله دلایل دعوا بـوده و در دادگـاه تجدیـدنظر ابـراز شـده خواسته جدید محسوب نمیشود چون اصولا با توجه بـه منطـوق مـاده 199 قـانون آیـین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی دادگاه عـلاوه بـر رسـیدگی بـه دلایـل مورد استناد طرفین دعوا میتواند هر گونه تحقیق و یا اقدامی که برای کشف حقیقـت لازم باشد انجام دهد بنابراین میتواند اصل سند ابراز شده را از جمله ادله اثبات دعوا محسوب و حکم مقتضی صادر کند. رای اکثریت مورد تایید است.
نظر اکثریت:
با عنایت به اینکه سند ابراز شده خواسته جدید محسوب نمیشود بلکه دلیل جدیـد محسـوب شده و ارایه دلیل جدید در مرحله تجدیدنظر بلامـانع اسـت و منافـاتی بـا قـانون نـدارد قابـل پذیرش است.
نظر اقلیت:
نظر به اینکه در ماده 248 دلایل احصا شده است وخوانده باید دلیل خود را در دادگـاه بـدوی ارایه میکرد و این کار را انجام نداده لذا دلیل جدید پذیرفته نمیشـود و خوانـده مـیتوانـد از طریق اعاده دادرسی نسبت به احقاق حق خود اقدام کند.