ماده 3 ـ در کلیه مواردی که حداکثر مجازات حبس در این قانون «تا دو سال» است دادگاه می تواند در صورت وجود جهات مخففه مجازات حبس را تا یک سوم حداقل مجازات قانونی جرم تخفیف داده و یا به یکی از مجازاتهای ذیل متناسب با مجازات اصلی تبدیل نماید:

الف ـ در مورد کارکنان پایور:
1 ـ کسر حقوق و مزایا به میزان یک چهارم از شش ماه تا یک سال.
2 ـ جزای نقدی از دو میلیون (000‚000‚2) ریال تا بیست میلیون (000‚000‚20) ریال.
3 ـ محرومیت از ترفیع از سه ماه تا یک سال.
4 ـ انفصال موقت از خدمت از سه ماه تا شش ماه.
5 ـ منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین از شش ماه تا یک سال.
ب ـ در مورد کارکنان وظیفه:
1 ـ اضافه خدمت از دو ماه تا چهار ماه.
2 ـ جزای نقدی از یک میلیون (000‚000‚1) ریال تا ده میلیون (000‚000‚10) ریال.
3 ـ منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین حداقل به مدت شش ماه و حداکثر تا پایان خدمت وظیفه و در صورتی که باقیمانده خدمت دوره ضرورت کمتر از شش ماه باشد دادگاه می تواند مدت باقیمانده را مورد حکم قرار دهد.
تبصره 1 ـ در صورت محکومیت به منع اشتغال به خدمت در یک نقطه یا نقاط معین تعیین محل خدمت جدید به عهده یگان یا سازمان مربوط می باشد.
تبصره 2 ـ در کلیه جرایمی که مجازات قانونی حبس تا سه ماه می باشد قاضی مکلف به تبدیل مجازات حبس به جزای نقدی می باشد.