ماده 39 ـ از تاریخ تصویب این آیین نامه واحدهای فرهنگی ـ تربیتی زندان ها و مراکز حرفه آموزی و اشتغال به « واحد بازپروری» تغییر نام می یابند. مسوولان واحدهای بازپروری مکلفند کلیه ی اقدام ها فعالیت ها برنامه ها و امکانات مادی و معنوی واحد خود را به سوی بازپروری و بازسازگاری محکومان هدفمند سازند به نحوی که نتیجه اقدام های آنان کاهش ماهانه و سالانه میزان تکرار بزه و افزایش میزان خروجی محکومان باشد.

افزون بر وظایف مقرر در پست های مصوب مسوولان واحدهای بازپروری موظفند:
1 ـ برای کلیه فعالیت های خود به منظور بازپروری برنامه ریزی نموده؛ ضمن تعریف و تعیین اهداف عینی و اختصاصی خود؛ هم سو با بازپروری نسبت به تدابیری که موثر دراصلاح بازپروری و بازسازگاری محکومان با جامعه و نیز کاهش میزان بازگشت محکومان به زندان است اقدام نمایند.
2 ـ کلیه برنامه ها و اقدامهای بازپرورانه واحدهای خود را با محیط زندان یا مراکز محل خدمت شرایط اقلیمی فرهنگی و بومی و ویژگی های مردم شناسانه ی محکومان همساز و همگرا گردانند.
3 ـ آثار برنامه ها و فعالیت های اجرا شده واحد خود بر محکومان و تاثیر پیشرفت آن بر کاهش میزان تکرار بزه را مورد ارزیابی ماهانه و سالانه قرار دهند و ضمن اصلاح تعدیل یا حذف برنامه های نامناسب؛ برنامه های نوین بازپرورانه جایگزین آن نمودهگزارش های ماهانه و سالانه خود را به رییس زندان یا مراکز حرفه آموزی و اشتغال محل خدمت و شورای طبقه بندی به منظور اتخاذ تصمیم های بهتر و مناسب تر ارسال نمایند.
تبصره ـ گزارش های سالانه یاد شده هر سال توسط مدیران کل استان های مربوط به منظور بهینه سازی تصمیم گیری ها و برنامه ریزی ها به معاونت بازپروری سازمان تسلیم خواهند شد. معاونت یاد شده مکلف به مطالعه کارشناسانه برنامه ریزی و ابلاغ برنامه های بهینه ساخته به واحدهای بازپروری می باشد.