ماده 11ـ منابع مالی صندوق تامین خسارتهای بدنی به شرح زیر است:

الف ـ پنج درصد (5%) از حق بیمه بیمه اجباری موضوع این قانون.
ب ـ مبلغی معادل حداکثر یک سال حق بیمه بیمه اجباری که از دارندگان وسایل نقلیه ای که از انجام بیمه موضوع این قانون خودداری نمایند وصول خواهد شد. نحوه وصول و تقسیط مبلغ مذکور و سایر ضوابط لازم این بند به پیشنهاد بیمه مرکزی ایران به تصویب مجمع عمومی صندوق خواهد رسید.
ج ـ مبالغی که صندوق پس از جبران خسارت زیان دیدگان بتواند از مسوولان حادثه وصول نماید.
د ـ درآمد حاصل از سرمایه گذاری وجوه صندوق.
هـ ـ بیست درصد (20%) از جرائم وصولی راهنمایی و رانندگی در کل کشور.
و ـ بیست درصد (20%) از کل هزینه های دادرسی و جزای نقدی وصولی توسط قوه قضائیه.
ز ـ جرائم موضوع ماده (28) این قانون.
ح ـ کمکهای اعطائی از سوی اشخاص مختلف.
تبصره 1ـ در صورت کمبود منابع مالی صندوق دولت موظف است در بودجه سنواتی سال بعد کسری منابع صندوق را تامین نماید.
تبصره 2ـ درآمدهای صندوق از مالیات و هرگونه عوارض معاف می باشد.
تبصره 3ـ صندوق از پرداخت هزینه های دادرسی و اوراق و حق الاجراء معاف می باشد.
تبصره 4ـ اسناد مربوط به مطالبات و پرداختهای خسارت صندوق تامین خسارتهای بدنی در حکم اسناد لازم الاجراء است.
تبصره 5 ـ عدم پرداخت حقوق قانونی صندوق تامین خسارتهای بدنی از سوی شرکتهای بیمه در حکم دخل و تصرف غیرقانونی در وجوه عمومی می باشد.
تبصره 6 ـ مصرف درآمدهای صندوق در مواردی به جز موارد مصرح در این قانون ممنوع بوده و در حکم تصرف غیرقانونی در وجوه عمومی می باشد.
تبصره 7ـ به منظور ترویج فرهنگ بیمه و پیشگیری از آسیب های اجتماعی آن دسته از دارندگان وسایل نقلیه مشمول بیمه اجباری موضوع این قانون که ظرف مدت چهار ماه از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون نسبت به خرید بیمه نامه اقدام نمایند از پرداخت جریمه موضوع بند « ب» این ماده معاف خواهند بود.