در صورتی که طلب خواهان از خوانده اسباب متعددی داشته باشد خواسته خواهان واحد محسوب می شود. بنابراین تجزیه آن به دعاوی و خواسته های متعدد صحیح نبوده و مناط در صلاحیت دادگاه نسبت به شورای حل اختلاف مجموع میزان خواسته است.

در خصوص دعوی آقای م.الف. به طرفیت آقایان م.الف. و ع.الف. به خواسته الزام خوانده به مطالبه وجه بابت پرداخت اقساط وام ازدواج به ضامن خواندگان و 17 گرم طلا به نرخ روز و دیرکرد و پول قرعه کشی به مبلغ 60/500/000 ریال و مطالبه خسارات دادرسی و خسارت تاخیر تادیه که خواهان در تشریح خواسته خود اظهار داشته: «...خواندگان مبلغ 60/500/000 ریال به اینجانب خواهان مدیون می باشند. احتراما خوانده دعوی به موجب دلایل و اسناد پیوست مبلغ مورد دعوی را به اینجانب بدهکار می باشد که از تادیه دین خود در فرجه مقرر خودادری و استنکاف ورزیده است... » پس از جری تشریفات قانونی و دعوت از اصحاب دعوی و استماع اظهارات طرفین نظر به اینکه خواهان در جلسه مورخه 1393/6/26 اظهارداشتند: «خواندگان سه میلیون و خورده ای وام ازدواج اخذ نموده اند ولی پرداخت نکرده اند و از ضامنین کسر شده و آنها بمن مراجعه نموده اند و من پرداخت کرده ام و همچنین پول طلافروشی را نیز من پرداخت نموده ام.» با عنایت به اینکه مدعی اذن در پرداخت بوده ولی علیرغم تشکیل جلسه واحد جهت رسیدگی به دلایل خواهان دلیلی ارایه نکرده است. دادگاه با عنایت به مواد 684 ق.م. و مواد بعدی آن که قانونگذار رجوع پرداخت کننده دین را در صورتی مجاز می داند که اجازه مدیون می باشد و تاکنون چنین دلیلی ارایه نشده است طرح دعوی حاضر مطابق قانون نبوده و لذا باستناد ماده 2 ق.آ.د.م. قرار عدم استماع دعوی صادر و اعلام می نماید و اما در مورد دعوی خواهان به خواسته پرداخت وام صندوق قرض الحسنه خانگی نظر به اینکه مبلغ خواسته بمیزان 9/500/000 ریال می باشد مطابق قانون پایین تر از صلاحیت این دادگاه بوده که باستناد ماده 11 قانون شورای حل اختلاف قرار عدم صلاحیت این دادگاه به اعتبار صلاحیت شورای حل اختلاف محل صادر می گردد. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از رویت قابل تجدیدنظر در دادگاه محترم تجدیدنظر استان است.
رییس شعبه 110 دادگاه عمومی حقوقی تهران مامور به خدمت در شعبه 184 دادگاه عمومی حقوقی تهران - حیدری

تجدیدنظرخواهی آقای م.الف. با وکالت آقای ب.ب. به طرفیت خانم ع. و آقای م. شهرت هر دو الف. نسبت به دادنامه شماره 738 مورخ 1393/8/24 صادره از شعبه 184دادگاه عمومی حقوقی تهران که بموجب آن قرار عدم استماع دعوی و قرار عدم صلاحیت به شایستگی شورای حل اختلاف بابت دعوی بخواسته مطالبه مبلغ 60/500/000 ریال و مطالبه خسارات دادرسی و خسارت تاخیر تادیه صادر شده است وارد و موجه می باشد. زیرا اولا خواسته خواهان واحد بوده تجزیه آن به دعاوی و خواسته های متعدد صحیح نیست. میزان خواسته بالاتر از صلاحیت شورای حل اختلاف می باشد. لذا صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی شورای حل اختلاف صحیح نبوده است. ایضا صدور قرار عدم استماع دعوی صحیح نیست. با توجه به ادله ابرازی دادگاه مکلف بوده در ماهیت موضوع اظهار نظر نماید و ضمن صدور حکم فصل خصومت نماید لذا با پذیرش تجدیدنظرخواهی باستناد مواد 2 3 و 353 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض می نماید و پرونده جهت ادامه رسیدگی به دادگاه بدوی عودت می دهد. رای قطعی است.
مستشاران شعبه 3 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
خشنودی - امیری