اصل بر لزوم تمکین است. سکونت زوج در منزل مشترک با پدر و مادر مانع از صدور حکم الزام به تمکین زوجه نخواهد بود.

در خصوص دادخواست آقای ح.س. به طرفیت خانم ف.ج. به خواسته تمکین با توجه به اینکه منزلی که خواهان برای حضور خوانده و گذراندن زندگی مشترک معرفی نموده حسب گزارش واصله از واحد مددکاری مناسب نمی باشد و دفاع خوانده مبنی بر تهیه یک منزل مناسب و در شان وی باتوجه به مراتب موثر واقع شده است لذا مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به رد دعوی خواهان صادر و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 238 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ کلیوند

در خصوص دادخواست تجدیدنظرخواهی آقای ح.س. نسبت به دادنامه شماره 9109970200800931 ـ 2/7/91 صادره از شعبه 238 دادگاه خانواده تهران در پرونده شماره 9109980200801620 متضمن حکم به رد دعوی تمکین. با توجه به محتویات پرونده دادگاه اعتراض تجدیدنظرخواه را وارد دانسته است. زیرا اولا: در روابط زوجین اصل بر تمکین زوجه است مگر اینکه خلاف اصل ثابت شود که در مانحن فیه تجدیدنظرخوانده (زوجه) دلیلی ارایه ننموده است. ثانیا زن به بهانه اینکه در خانه پدر و مادرشوهر حاضر به سکونت نیست از موانع مشروع مذکور در ماده 1108 قانون مدنی نیست تا به استناد آن تمکین ننماید. چنان چه زوجه خواهان منزل مستقلی است برای اجرای نظر خود باید دادخواست تقدیم تا دادگاه پس از رسیدگی مسکن مناسب را تشخیص و بر این اساس اتخاذ تصمیم نماید. ثالثا: اصل اولیه به موجب ماده 1114 قانون مدنی زن را مکلف به سکونت در منزلی که شوهر تعیین کرده می نماید. بناء علی هذا دادگاه مستندا به ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض و مستندا به ماده مرقوم و مواد 1102 1103 1104 و 1114 قانون مدنی حکم به تمکین خوانده اصلی (زوجه) نسبت به زوج صادر و اعلام می نماید. رای صادره به استناد ماده 365 قانون صدرالذکر قطعی است.
رییس شعبه 26 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
احمدی ـ سیفی