مطابق عرف حاکم بر خانواده های ایرانی زن تبرعا امور خانه داری از قبیل شوهرداری و نگه داری بچه و غیره را انجام می دهد و مستحق اجرت المثل نیست.

دعوی خانم م.ن. به طرفیت همسرش آقای م.د. با وکالت خانم م.ع. مبنی بر مطالبه اجرت المثل ایام زندگی مشترک وارد نیست؛ زیرا مطابق تبصره الحاقی به ماده 336 قانون مدنی از جمله شرایط مطالبه اجرت المثل این است که زوجه به قصد دریافت دستمزد و با دستور شوهر امور خانه را انجام دهد درحالی که مطابق عرف حاکم بر خانواده های ایرانی اساسا زن تبرعا امورخانه داری از قبیل شوهرداری و نگه داری بچه و غیره را انجام می دهد و هیچ گاه قصد او دریافت دستمزد نبوده و گرنه در طول زندگی مشترک آن را مطالبه می نموده و زوجه دلیلی بر اثبات خلاف آن من جمله اثبات دستور زوج به انجام امور ارایه ننموده است. بنا به مراتب فوق دعوی خواهان واردنبوده و به استناد ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی و مفهوم مخالف تبصره الحاقی به ماده 336 قانون مدنی حکم به رد ادعای وی صادر می گردد. این رای حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 238 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ کلی وند

تجدیدنظرخواهی خانم م.ن. از دادنامه 91/824 مورخ 14/6/91 شعبه محترم 238 دادگاه خانواده تهران که به موجب آن در خصوص دعوی مطروحه مشارالیها به طرفیت آقای م.د. به خواسته مطالبه اجرت المثل در پرونده کلاسه 91/61 حکم به رد دعوی تصدیر گردیده وارد نمی باشد. زیرا رای بر اساس قواعد جاری و تشریفات ساری اصدار یافته و ایرادی از حیث ماهوی یا شکلی به آن وارد نیست و استدلال محکمه محترم بدوی و نیز استناد آن صحیح است و تجدیدنظرخواه دلیل یا دلایلی که موجبات نقض یا بی اعتباری دادنامه را فراهم نماید ارایه ننموده است. بنا به مراتب دادگاه در استناد به قسمت اخیر ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 21/1/1379 در امور مدنی ضمن رد اعتراض معترض دادنامه معترض عنه را عینا تایید می نماید. رای دادگاه به موجب ماده 365 همین قانون قطعی است.
رییس شعبه 2 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشاران دادگاه
حسینی ـ ارژنگی ـ موتمن