درخصوص دادخواست تقدیمی آقای م.م. به طرفیت آقای ع.م. به خواسته مطالبه اجرت المثل ایام تصرف پلاک ثبتی 4613 / 92 بخش 11 تهران از تاریخ 16/4/79 لغایت زمان صدور حکم با جلب نظر کارشناس و با احتساب کلیه خسارات دادرسی فعلا مقوم به پنجاه و یک میلیون ریال. خواهان در تشریح خواسته خود اظهار داشته بنده و خوانده از
وراث مرحوم ح.م. بوده که از زمان فوت پدرمان در تاریخ 16/4/79 [خوانده] ملک مذکور را در تصرف خود داشته و حاضر به تخلیه آن و پرداخت
اجاره بها نمی باشد فلذا مستدعی محکومیت وی به شرح دادخواست تقدیمی بوده. خوانده نیز ضمن حضور در جلسه دادگاه در مقام دفاع اظهار داشته اولا: از تاریخ 30/5/89 ملک مذکور را تخلیه نموده و اصلا از آن استفاده نمی کنم خوانده در مشهد زندگی می کند و بنده نمی توانم کاری انجام دهم. ثانیا:
اجاره بهایی که از مستاجر ملک دریافت می کردم بین همه
ورثه تقسیم می کردم ولی با توجه به رابطه برادری رسیدی از آن ها دریافت نمی کردم و
اجاره بها را به واسطه مادرم به سایر
ورثه تحویل می دادم و مادرخود را نیز به عنوان گواه تعرفه نمود و مشارالیها نیز اظهارات خواهان را تایید نمود و اظهار داشت خوانده
اجاره مغازه را به بنده می داد و من هم به بچه ها می دادم وخواهان طلبی از خوانده از این بابت ندارد و خواهان نیز اظهار داشت بنده به جز پنج میلیونی که سال گذشته از مادرم دریافت کردم مبلغ دیگری از ایشان بابت
اجاره بهای مغازه دریافت نکردم فلذا دادگاه با عنایت به محتویات پرونده و توجها به دفاعیات موجه خوانده و اینکه حسب اظهارات گواه خواهان سهم خود را از منافع پلاک ثبتی مذکور دریافت می کرده و دلیلی بر کذب بودن گواهی شاهد بدست نیامده و خواهان نیز اقرار به دریافت مبلغ پنج میلیون تومان از گواه در سال گذشته نموده خواسته خواهان را مقرون به واقع ندانسته و مستندا به ماده 1257
قانون مدنی حکم بر بطلان دعوی خواهان صادر و اعلام می دارد. رای صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 123 دادگاه عمومی حقوقی تهران - مدانلو