در تاریخ فرجام خواهی وکیل باید دارای وکالت پایه یک باشد و چنانچه درآن تاریخ وکالت وی پایه دو باشد دارای صلاحیت وکالت در دیوان عالی کشور نیست و در نتیجه دادخواست فرجام خواهی وی به جهت نداشتن سمت رد خواهد شد هر چند بعد از اعتراض وی دارای پروانه پایه یک شده باشد.

پس از صدور دادنامه مزبور از شعبه 50 دادگاه عمومی مشهد و انقضاء موعد تجدیدنظرخواهی از آن فرجام خواهی شده و بعد از تبادل لوایح پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور ارسال و رسیدگی به آن در دستور کار این شعبه قرار گرفته است و پس از بررسی به علت نقص موجود در سمت و پایه وکیل فرجام خواه منتهی به دادنامه شماره 9970909100132 مورخ 1393/5/29 به شرح زیر شده است: «در مرحله فرجام خواهی در دیوان کشور تنها وکلایی حق وکالت دارند که دارای پایه یک وکالت بوده و آن را احراز کرده باشند. رتبه و درجه وکالت وکیل فرجام خواه در وکالت نامه تسلیمی از بدو طرح دعوی تا مرحله فرجام خواهی نامعلوم است. لذا پرونده اعاده می شود تا دادگاه به طور مستند در مورد این موضوع تحقیق و اخذ توضیح و تاریخی که وکیل مرقوم پایه یک وکالت را احراز کرده است از کانون وکلا استعلام و ضبط و سپس پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور ارسال گردد.» دادگاه وضعیت اخذ پروانه وکالت وکیل فرجام خواه را از کانون امور مشاوران حقوقی خراسان رضوی استعلام کرده است. کانون مزبور طی شماره 2120/93 مورخ 1393/7/26 اعلام کرده است که آقای ح.ح. در تاریخ 1389/11/26 پروانه پایه دو اخذ نموده و برابر ماده 25 آیین نامه اجرایی ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه صلاحیت وی در امور حقوقی با خواسته کمتر از پانصد میلیون ریال است و مرجع رسیدگی موضوعیت ندارد و اشاره کرده است که وکیل مزبور در تاریخ 1392/12/19 پروانه پایه یک اخذ نموده است. سپس پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع گردیده است.
هییت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرایت گزارش عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رای می دهد:

مطابق ماده یک قانون وکالت تنها وکلای پایه یک (درجه یک) حق وکالت در دیوان عالی کشور را دارند. وکیل پایه دو حق وکالت ندارد. به علاوه در ماده 25 آیین نامه اجرایی ماده 187 قانون برنامه سوم توسعه هم آمده است: وکلای موضوع ماده مرقوم پایه دو محسوب می شوند و تنها در محاکم حقوقی و کیفری در حدود مقرره در ماده مرقوم می توانند وکالت انجام دهند و آن ناظر به دیوان عالی کشور نیست و با توجه به اینکه مرکز مشاوران حقوقی و وکلای خراسان رضوی اعلام کرده است که آقای ح.ح. در تاریخ 1392/12/19 به اخذ پایه یک وکالت نایل آمده است و در تاریخ 1392/4/11 راسا از دادنامه صادره از شعبه 50 دادگاه عمومی حقوقی مشهد فرجام خواهی نموده است که وکیل پایه دو بوده است بدیهی است در تاریخ مزبور صلاحیت وکالت در دیوان عالی کشور نداشته است. علی هذا مستندا به مراتب فوق الذکر و بند 5 ماده 84 و ماده 89 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد فرجام خواهی صادر و اعلام می شود.
رییس و مستشار شعبه 3 دیوان عالی کشور
غفارپور - شاملو