خانم س.الف. به طرفیت آقای الف.غ. دعوای مطالبه اجرت المثل ایام استیفاء منفعت از یک دستگاه اتومبیل پژو از مهر ماه 84 تا 18/2/90 و
خسارت استهلاک اتومبیل و جرایم مربوطه و خسارات دادرسی را اقامه نمود در نتیجه دادرسی مشخص شد که طرفین دعوا رابطه زوجیت دارند و
سند رسمی یک دستگاه اتومبیل پژو به شماره انتظامی... به نام خواهان می باشد و به لحاظ حدوث اختلاف در زندگی زناشویی خواهان دعوای مطالبه اجرت المثل ایام تصرف و استهلاک اتومبیل و جرایم را اقامه نمود دادگاه توجه دارد که حقوق صرفا متجلی در قانون نیست بلکه قانون مهم ترین منبع حقوق است که در کنار قانون عرف حاکم بر جامعه و مقتضیات عرفی حاکم بر روابط زوجین نیز باید مدنظر قرار گیرد و ظاهر در زندگی زناشویی بر آنست که مالکیت اتومبیل چنانچه به نام زوج باشد و یا اینکه به نام زوجه باشد و طرف دیگر برای رفع حوایج زندگی مشترک و به طور متعارف از آن استفاده کند از باب غلبه ظاهر بر آنیم که هر یک از زوجین ماذون در انتفاع از اتومبیل بودند و هرگز عنصر عدوان جهت احراز غصب و یا استفاده شخصی و یا استفاده از اتومبیل برای اخذ درآمد بدون رضایت طرف مقابل که در این پرونده زوجه می باشد احراز نشده است و جرایم راهنمایی رانندگی نیز ناظر بر تخلفاتی است که با اتومبیل انجام شده است و دلیلی وجود ندارد که این تخلفات را خوانده انجام داده است و استهلاک معمولی یک اتومبیل قابلیت مطالبه از عضو دیگر خانواده که عرفا ماذون در استفاده از اتومبیل می باشد قابلیت مطالبه را ندارد زیرا رکن سببیت با فرض ورود ضرر مفقود است و اظهارنامه ای که خواهان به خوانده داده است مربوط به سال 89 است که در آن ذکر شده که اتومبیل را به جای تحویل در پارکینگ به درب منزل تحویل دهید خواهان برای اثبات ادعایش متمسک به اظهارات گواهان شده است که گواهان وی یک پدر و پسر می باشند که محل اقامت گواهان با محل زندگی زوجین فاصله فراوان دارد و اظهارات گواهان که مبتنی بر احتمال می باشد مثبت رکن غصب و یا استفاده غیر متعارف در زندگی زناشویی نیست در نتیجه دادگاه به استناد مواد 197 و 241 قانون آیین دادرسی مدنی حکم به رد دعوای خواهان صادر و اعلام می نماید. رای صادره ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر تهران است.
رییس شعبه 27 دادگاه عمومی حقوقی تهران - کلانتریان