شرکت ملی نفت و شرکت‎های تابعه در امور استخدامی بازنشستگی و دستمزد کارکنان تابع مقررات و اساسنامه خاص خود می‎باشند.

در خصوص شکایت شاکی به طرفیت مشتکی عنه به خواسته اجرای بخشنامه شماره 2727 مورخ 20/5/71 سازمان امور اداری و استخدامی کشور و پرداخت حقوق و مزایا و امتیازات خدمت در مناطق جنگی و جنگ زده در حق شاکی به شرح مفاد دادخواست تقدیمی و ضمایم آن شرکت مشتکی عنه به شرح لایحه دفاعیه مثبوته در دفتر اندیکاتور شعبه نهم اعلام داشته که قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم مصوب سنه 1367 مشمول مستخدمین شرکت نفت و شرکت های تابعه که در ابواب جمعی وزارت نفت قرار گرفته و وابسته به آن می باشند نمی گردد و با توجه به مواد 57 و66 قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران و رای وحدت رویه شماره 1385ـ1383 مورخه 28/11/1386 هیات عمومی دیوان عدالت اداری اصولا شرکت ملی نفت ایران و شرکت های تابعه دارای مقررات و ضوابط خاص خود بوده و در امور استخدامی و بازنشستگی و دستمزد کارکنان تابع مقررات و اساسنامه خاص خود می باشند و حسب اختیارات مصرح در قانون اساسنامه به ویژه ماده 35 آن شرکت اختیاراتی در وضع مقررات اداری و استخدامی و بازنشستگی بر مبنای آیین نامه های تصویبی مجمع عمومی دارد تا در اجرای تکالیف قانونی خود قوانین و مقررات عمومی ناظر به موضوع را وضع نماید. رای اخیر الصدور به شماره 69 ـ 18/2/91 هیات عمومی دیوان عدالت اداری نیز موید این معنا می باشد که به موجب بند ز ماده 35 قانون اساسنامه شرکت ملی نفت ایران مقررات استخدامی و بازنشستگی و اداری در کلیه شرکت های فرعی لازم الاجرا اعلام گردیده است با عنایت به اینکه مزایای قانونی مربوط به ایثارگران از سوی وزارت نفت بر اساس مقررات اداری واستخدامی خاص آن مرجع محاسبه و تحت عنوان دیگری پرداخت گردیده است بدین لحاظ تخلف از مقررات و تضییع حقوقی از سوی مشتکی عنه متصور نمی باشد. بنابراین شکایت مطروحه متکی به دلیل و مستند قانونی نبوده علیهذا غیر وارد تشخیص و حکم به رد شکایت وی صادر و اعلام می گردد. رای صادره وفق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری قطعی است.
رییس شعبه 9 دیوان عدالت اداری ـ مستشار شعبه
مهری ـ پیرزاده