در صورتی که زوجه مدعی ضرب و جرح از ناحیه زوج باشد اما جراحت وارده بر فرض ثبوت در حد بیم و خوف ضرر بدنی نباشد این امر عذر موجهی برای عدم تمکین زوجه نیست.

در خصوص دادخواست آقای ج.ل. به طرفیت خانم م.ط. با وکالت آقای ه. به خواسته الزام زوجه به تمکین؛ توضیحا که خواهان به استناد فتوکپی مصدق سند عقد نکاح و فتوکپی شناسنامه که حکایت از رابطه زوجیت بین خواهان و خوانده پرونده دارد دعوی تمکین طرح نموده و در دادخواست و جلسه دادرسی اظهار کرده که: «همسرم از تاریخ 1393/05/05 زندگی مشترک را ترک نموده رفته است. تقاضای صدور حکم به تمکین را دارم.» وکیل خوانده در جلسه دادگاه حاضر شده و اعلام نموده است که: «زوج با (همسر خود) سوء رفتار دارد و به همراه مادرش و خواهرش او را زده است. رای پزشکی داریم که با توجه به اینکه از طرف خوانده دفاع موثری به عمل نیامده و دلیل و مانع مشروعی جهت عدم تمکین اعلام و ارایه نشده است و تمکین زوجه از زوج جز وظایف قانونی و شرعی مشارالیها می باشد و جراحت وارده بر فرض ثبوت در حد بیم و خوف ضرر بدنی نیست. بنابراین دعوی خواهان از هرگونه ایراد و دفاعی مصون مانده و ادعای نامبرده ثابت به استناد ماده 1102 قانون مدنی حکم به محکومیت زوجه خانم م.ط. به تمکین از زوج آقای ج.ل. صادر و اعلام می نماید. رای صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان می باشد.
رییس شعبه 4 دادگاه عمومی حقوقی اسلامشهر - خادمی ممان

در خصوص تجدیدنظرخواهی خانم م.ط. به طرفیت آقای ج.ل. نسبت به دادنامه شماره 1844 مورخه 1393/08/10 صادره از شعبه چهارم دادگاه عمومی اسلامشهر که به موجب آن حکم الزام تجدیدنظرخواه به تمکین صادر شده است؛ با توجه به مندرجات پرونده و لایحه اعتراضیه و توضیحات طرفین و مستندات رای و استدلال دادگاه دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق قانون و دلایل موجود در پرونده صادر شده و مخالفتی نیز با موازین شرعی ندارد. لذا باستناد ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن رد تجدیدنظرخواهی دادنامه مذکور تایید می شود. اجرای رای منوط به تهیه منزل مسکونی مستقل و لوازم زندگی در شان زوجه می باشد. رای صادره قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 60 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
آل حبیب - علیخانی