اگر پدر دارای سوابق کیفری متعددی باشد که به دوران پیش از طلاق مربوط است و با این وصف در حکم طلاق حضانت فرزندان به پدر واگذار شده باشد نمی توان به علت وجود سوابق کیفری از وی سلب حضانت نمود.

در خصوص دادخواست تقدیمی خانم ش.م. به طرفیت آقای ه.ص. دایر بر حضانت فرزند دختر به نام س. متولد 1386/2/12 و فرزند پسر به نام س. متولد 1380/10/24 به جهت عدم صلاحیت پدر بدلیل سوابق کیفری متعدد و اعتیاد به مواد مخدر و الکل با این توضیح که خواهان به موجب دادخواست تقدیمی و با حضور در جلسه دادرسی اظهار داشت در تاریخ 1392/12/19 از خوانده طلاق گرفته ام و حضانت فرزندانم به موجب قانون به خوانده سپرده شده و حال با توجه به حکم حضانت موقت که برای من صادر شده و با توجه به اینکه خوانده سابقه حبس دارد و اعتیاد به شیشه و تریاک دارد و بچه ها را اذیت می کند تقاضای صدور حکم به خواسته اعلامی را دارم. حال با توجه به استعلام های انجام شده از دادگاه انقلاب و سازمان زندانها دایر بر سوابق کیفری متعدد خوانده در خصوص محل و نگهداری مشروبات الکلی و استعمال و نگهداری مواد مخدر و گزارش واحد مددکاری و احراز عدم صلاحیت خوانده دادگاه دعوای خواهان را وارد و ثابت تشخیص و مستندا به مواد 1168 و 1169 و تبصره الحاقی آن از قانون مدنی حکم به حضانت فرزندان مشترک توسط خواهان صادر و اعلام می دارد. این رای غیابی بوده و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل واخواهی در همین دادگاه و سپس ظرف بیست روز قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد. و در خصوص دادخواست تقدیمی آقای ه.ص. به طرفیت خانم ش.م. به خواسته کاهش زمان ملاقات فرزندان با این توضیح که خواهان با حضور در جلسه دادرسی اظهار داشته تقاضای کاهش زمان ملاقات فرزندان را با خوانده از 24 ساعت به 12 ساعت در هفته داشته که صرفنظر از گزارش واحد مشاوره مبنی بر اینکه مصلحت کودکان در زندگی با مادر است و با عنایت به صدور حکم بر حضانت مادر از فرزندان کاهش زمان ملاقات خوانده منتفی است و بنابراین دادگاه دعوای خواهان را غیر وارد تشخیص و مستندا به مواد 197 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی و 1257 قانون مدنی حکم بر بطلان دعوای خواهان صادر و اعلام می دارد. همچنین در خصوص دادخواست تقدیمی آقای غ.ص. به طرفیت آقای ه.ص. و خانم ش.م. به خواسته صدور حکم به حضانت فرزندان مشترک خواندگان با عنایت به مواد 1168و 1169 قانون مدنی که حضانت را حق و تکلیف ابوین دانسته و با توجه به اینکه ابوین کودکان در قید حیات بوده و به موجب مواد 1170و 1171 قانون مذکور و نیز با عنایت به صدور حکم بر حضانت مادر از فرزندان لذا دادگاه دعوای خواهان را غیر وارد تشخیص و مستندا به مواد 197 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی و 1257 قانون مدنی حکم بر بطلان دعوای خواهان صادر و اعلام می دارد. آراء صادر شده حضوری بوده و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل اعتراض در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 240 دادگاه عمومی خانواده تهران - قنبرنیا

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ه.ص. به طرفیت خانم ش.م. نسبت به دادنامه شماره1330 مورخه 1393/9/10 صادره از شعبه 240 دادگاه خانواده تهران که به موجب آن با تقاضای تجدیدنظرخوانده (زوجه) حضانت فرزندان مشترک 8 و 13 ساله به وی واگذار شد با توجه به محتویات پرونده به نظر دادگاه اعتراض وارد است. به دلیل اینکه اولا: برابرصراحت قانون حضانت فرزندان دراین سن و سال بعهده پدراست. ثانیا: در حکم طلاق به تاریخ 1392/11/21 که در تاریخ 1392/12/19 اجراء شده حضانت به پدر واگذار شده است و ثالثا: سوابقی که در پرونده از زوج درج گردیده مربوط است به زمان قبل از طلاق جز یک مورد محکومیت که نمی تواند موجب سلب صلاحیت شود و لذا دادگاه مستندا به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض دادنامه مارالذکر حکم به رد دعوی تجدیدنظرخوانده صادر و اعلام می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 60 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
آل حبیب - علیخانی