خانم ف. در 1393/02/28در کلانتری اعلام کرده: با آقای ر. آشنا شدم با همدیگر به پارک رفتیم به منزل وی رفتم به من محبت می کرد تا این که در منزلش با زور به من تجاوز کرد و من متوجه شدم وی دارای زن و فرزند است. دیگر نخواستم با او رابطه داشته باشم اما مرا به قتل تهدید کرده به منزلش می برد و تجاوز می کرد. آخرین بار 1393/02/25 بود. خانم ف. و آقای م. به عنوان والدین ف. اظهار داشته اند: از آقای ر. و م.ب. به علت اغفال دخترمان و بردن آبروی خانوادگی ضرب و شتم و تهدید دخترمان شکایت داریم(صفحه 798). پزشکی قانونی در 1393/02/28 آثار صدمات وارده به خانم ف. را تعیین کرده است(صفحه 13). خانم ف. در 1393/02/29 در دادگاه اظهار داشته اند: ر. به اتهام تجاوز به عنف و از م.ب. به اتهام ضرب وجرح شکایت دارم و اضافه کرده است: حدود یک سال است ر. هفته ای دو بار در منزلش به من تجاوز می کند. و ر. در دادگاه در 1393/02/29 در پاسخ تفهیم اتهام زنای محصن و تجاوز به عنف گفته است: قبول ندارم. شاکیه قبلا دوست پسر داشت که شاگرد من بوده است و رفت شهرستان و شاکیه به من گفت می خواهم با تو دوست باشم من گفتم زن و بچه دارم. با هم دوست شدیم به خانه ما رفت وآمد می کرد خانم من شهرستان بود. رفت وآمد ادامه داشت تا روز پنج شنبه آمد گفت بیا باهم بیرون برویم. قبول نکردم ایشان پرید روی کاپوت ماشین جیغ زد به زور آمد توی ماشین نشست پیاده نشد من یکی زدم توی صورتش آن ها رفتند شکایت کردند (صفحه20). پزشکی قانونی اعلام نمود: شاکیه مدخوله است که از زمان حدوث آن بیش از سه هفته می گذرد. مقعد حالت طبیعی ندارد که می تواند در اثر دخول جسم سخت یا بیماری های گوارشی حادث گردیده باشد(صفحه 46). دادگاه کیفری استان در 1393/04/10 در وقت مقرر با حضور نماینده دادستان خانم ف. و آقای ر. جلسه تشکیل داده است. خانم شاکیه اظهار داشته: من از کسی شکایت ندارم. دادگاه: آیا متهم حاضر با شما زنا کرده است؟ خیر. . .(صفحه60). متهم ر. در پاسخ تفهیم اتهام تجاوز به عنف اظهار داشته: قبول ندارم. ارتباط من جنسی نبوده است خودش می آمد خانه من صبحانه درست می کرد. اگر با وی دست می دادم به عنوان سلام علیک بوده است نه چیز دیگر. جهت تطبیق نمونه منی طرفین به پزشکی قانونی معرفی شده اند(صفحه 72). ر. اظهار عجز از پرداخت هزینه پزشکی قانونی نموده است. دادگاه در 1393/06/18جلسه تشکیل داده است. خانم ف. حاضر نشده ولی قبلا رضایت داده است. متهم ر. اظهار داشته: نیاز به وکیل ندارم. خانم ف.ع. مادر ف. اظهار داشته: از آقای ر. که دخترم را اغفال کرده و با وی ارتباط داشته است و زن و بچه دارد شکایت دارم. متهم ر. در پاسخ تفهیم اتهام تجاوز به عنف با شرایط احصان اظهار داشته: اتهام را قبول ندارم شاگرد من با این خانم رابطه داشت(صفحه 79). شعبه 75 دادگاه کیفری استان.. . در 1393/06/24 به اتفاق آراء بدین شرح رای صادر نموده است:
رای دادگاه - در خصوص اتهام آقای ر. 24 ساله دایر بر زنای به عنف با شرایط احصان نسبت به خانم ف. موضوع شکایت آقای م. و خانم ها ف.ع. و ف. و ش. از عطف توجه به اوراق و محتویات پرونده و قطع نظر از گذشت خانم ف. و ش. با عنایت به دفاعیات متهم و انکار در مراحل دادرسی و به لحاظ فقد دلیل کافی بر احراز و انتساب بزه و نظر بر اصل برایت و قاعده درا دادگاه به استناد بند الف از ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم به برایت متهم از بزه فوق الذکر صادر و اعلام می دارد. ولی با توجه به اقرار متهم به دوستی و داشتن رابطه با خانم ف. و حضور ایشان در منزل متهم در زمانی که همسر و فرزندش در شهرستان بوده اند؛ بنابراین و با توجه به سایر قراین و امارات موجود در پرونده ارتکاب رابطه نامشروع محرز است و دادگاه به استناد ماده 637
قانون مجازات اسلامی متهم را به تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی(به ازای هر روز بازداشت سه ضربه شلاق کسر شود) محکوم می نماید. رای صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در دیوان عالی کشور است.
پزشکی قانونی در 1393/07/01 پاسخ داده است به لحاظ عدم حضور طرفین امکان بررسی تطبیق منی وجود ندارد(صفحه 91). دادنامه 166-1393/06/24 در 1393/07/12 به آقای م. و خانم ف.ع. والدین ف. ابلاغ و لایحه تجدیدنظرخواهی پدر و مادر شاکیه در 1393/07/22 به دادگاه تقدیم شده است. خلاصه لایحه این است که: دخترمان 17 ساله است متهم وی را اغفال کرده و با فریب تجاوز نموده است. چون دخترمان باکره بوده باعث از بین رفتن آبروی ما شده است درخواست ارش البکاره داریم(صفحه 100). پرونده در 1393/08/14 به این شعبه ارجاع و دارای کلاسه بایگانی 930231 است.