در این پرونده موضوعات مورد حکم شعبه محترم 29 دادگاه عمومی حقوقی تهران ضمن دادنامه شماره 148-1391/2/30 مربوط به خواسته های آقای ع.م. با وکالت آقای م.ر. در برابر شرکت الف. با عناوین 1- مطالبه مبلغ 747/200/000 ریال ارزش 120 تخته فرش 2-مبلغ 3358 یورو هزینه نمایشگاهی 3- 1260 یورو کرایه هتل 4- مبلغ 11/500/000 ریال هزینه بلیط هواپیما و 5-
خسارت تاخیر تادیه و حق الوکاله و هزینه دادرسی بوده که در قبال آن ها دادگاه محترم نخستین بهلحاظ عدم احراز سببیت بین ضررهای مورد ادعا و فعل و ترک فعل خوانده اصلی حکم به رد دعوی صادر نموده است قبل از اظهارنظر نهایی نسبت به قضیه ذکر چند نکته خالی از لطف نخواهد بود الف) خواسته های اعلامی از سوی خواهان اصلی با توجه به اینکه تا موعد رسیدگی جلسه اول مورخ 1391/2/23 تغییر و اصلاح نگردیده و اظهارنظر قضایی محکمه محترم بدوی نیز به تعاقب همان جلسه صورت گرفته همان است که قبلا و در ابتدا عنوان و مطرح شده است ب) تجدیدنظرخواهی اولیه وکیل محترم خواهان اصلی در این مرجع به اعتبار عدم تکمیل برگ وکالت وکیل مطابق دادنامه 940- 1391/7/8 شعبه منتهی به قرار عدم استماع دعوی شده است ج) سبق ارجاع به شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر و تصمیم مورخ 1392/2/25 این شعبه از حیث اعلام خارج از مهلت قانونی بودن تجدیدنظرخواهی به عمل آمده (ص 58) در نهایت به خاطر ابلاغ مجدد دادنامه تجدیدنظرخواسته به وکیل در مورخ 1391/9/18 مورد پذیرش دادگاه بدوی قرارگرفته که این دادگاه نیز موعد رسیدگی را برای طرفین مقرر ساخته است بنابراین تجدیدنظرخواهی کنونی خواهان اصلی با همان وکیل اینک با دخالت آقای ش.ف. به وکالت از شرکت صدرالذکر مطرح رسیدگی در این مرجع می باشد ماحصل دعوی ازاین قرار است که محموله فرش های تجدیدنظرخواه به تعداد حدود یکصدوبیست تخته مشتمل بر فرش و گلیم از اصفهان به قصد شرکت در نمایشگاه فرش میلان ایتالیا به گمرک تهران ارسال و با انجام تشریفات و پلمپ آن داخل کامیون منسوب به شرکت تجدیدنظرخوانده بارگیری و جانمایی لکن این محموله حین انتقال و عزیمت راننده کامیون از جلوی درب منزل وی به
سرقت رفته و بعدا در اقدام و موضوع جزایی منتهی به صدور قرار منع تعقیب راننده شده است همچنین با تعیین وقت رسیدگی در این مرجع و فراخوانی طرفین به جلسه دادرسی مورخ 1393/3/11 مقوله تغییر خواسته برابر بند 1 ماده 362 از قانون آیین دادرسی مطرح و وکیل محترم تجدیدنظرخواه صدور حکم به استرداد عین فرش ها و ارزیابی ارزش روز مثل آن ها را خواستار شده است به هرتقدیر این مرجع از توجه به محتویات پرونده و مستندات ابرازی از جهاتی دادنامه تجدیدنظرخواسته را درخور اشکال و نقض می داند چه:1) مبنای رد خواسته از حیث بیمه بودن محموله تحویلی وسیله خواهان اصلی مخدوش است چون اولا دلیلی بر تحصیل وجه آن از طرف مالک در پرونده مشهود نبوده و ثانیا این امر نافی مسیولیت شرکت تجدیدنظرخوانده در قبال تعهدات قراردادی از طریق بارنامه مربوطه نخواهد بود ثالثا حسب اظهار وکیل تجدیدنظرخواه بیمه گر (...) کالای خواهان را مشمول بیمه
سرقت ندانسته است 2) ایراد به عدم احراز رابطه سببیت به نظر قرین توجیه نیست زیرا هم تجدیدنظرخوانده خود قبلا به دفعات ضمن لوایح تقدیمی به مسیولیت قانونی خویش دراین باره اذعان داشته و نیز
تنظیم قرارداد حمل ونقل فیمابین از بدو تحویل بارگیری و تا حمل و انجام تشریفات گمرکی همگی موید این رابطه حقوقی می باشد افزون بر آن تغییر مسیر انتقال کالا تاخیر در حمل و مکان نگهداری تحمیل خسارات حاصله در اثر سلب انتفاع مالک به منظور نمایش فرش ها در خارج و اقاریر نماینده شرکت حمل ونقل پیرامون چگونگی به
سرقت رفتن محموله متعلق به تجدیدنظرخواه هم مشعر بر آن خواهد بود بنابراین دادگاه اولا فعل انجام شده در مورد از بین رفتن کالای خواهان اصلی در اثر سهل انگاری راننده و متصدی حمل ونقل را بنا به مراتب مذکور مشمول توجه مسیولیت شرکت تجدیدنظرخوانده و در انطباق با مواد 1 و 2 قانون مسیولیت مدنی و نیز مواد ذیل باب هشتم قانون تجارت در راستای
قرارداد حمل ونقل تشخیص داده و ثانیا چون ملاک در برآورد ارزش کالا ستون خواسته دادخواست اولیه و نیز صورت جلسه ارزیاب گمرک در مورخ 1390/8/29 دانسته مآلا برآورد آن به منظور پوشش بیمه ای ملاک عمل نخواهد بود و ثالثا درخواست مطالبه عین مال را از سوی وکیل تجدیدنظرخواه محترم به استناد بند 1 ماده 362 قانون آیین دادرسی مدنی قرین پذیرش نمی داند چون هم با وصف فقدان عین و ربایش آن ها اساسا موضوع عین منتفی گردیده و الزام به استرداد آن خالی از وجه خواهد بود مضافا با تقویم خواسته و تعیین آن بر ارزش کالا از سوی مدعی و خواهان دعوی و عدم تغییر آن تا جلسه اول رسیدگی و فرض انصراف و اراده خواهان اولیه در
مطالبه وجه و وصف فقدان عین دیگر مطالبه عین مال به نظر ادعای جدید محسوب شده و موردقبول این مرجع نمی باشد بدین سان در راستای مواد 348 و 358 از قانون اخیرالذکر ضمن نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته حکم بر محکومیت تجدیدنظرخوانده (شرکت الف.) به پرداخت مبلغ خواسته اعلامی به ارزش 747/200/000 ریال به عنوان قیمت یکصد و بیست تخته فرش به علاوه دیگر هزینه های تحمیل شده بابت هزینه نمایشگاهی کرایه هتل بلیط هواپیما به ترتیب به شرح مقرر در دادخواست و صدر این حکم (3358 یورو هزینه نمایشگاهی 1260 یورو کرایه هتل و مبلغ 11/500/000 ریال) به انضمام خسارات دادرسی اعم از هزینه حق الوکاله وکیل و تاخیر تادیه از زمان تقدیم دادخواست (1390/11/23) تا اجرای حکم و زمان وصول آن به عنوان موعد اراده خواهان در
مطالبه وجه و ارزش کالا از بابت تسبیب در حق خواهان اصلی و تجدیدنظرخواه کنونی صادر اعلام می نماید این رای قطعی است
رییس و مستشار شعبه 49 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
صداقتی – شعبانلو