به موجب کیفرخواست شماره 3000886 - 31/02/1393 صادرشده از دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 21 تهران 1- آقای ص. متولد 1374 2- آقای ن. متولد 1373 «ردیف 1 و 2 دارای سوابق کیفری مشابه و با وکالت بعدی.. .»; 3- آقای الف. متولد 1371 فاقد سابقه کیفری هر سه اهل و ساکن تهران و مجرد و مسلمان متهم هستند به مشارکت در تولید و توزیع و حمل مشروبات الکلی. دادگاه با عنایت به گزارش مرجع انتظامی و بیش از یک ماه قبل از دستگیری متهمان مبنی بر فعالیت آنان در امر تولید و توزیع مشروبات الکلی و با توجه به نحوه دستگیری متهمان «که در حال فرار و با استفاده از قانون به کارگیری سلاح و تیراندازی متوقف گردیدند»; و کشف 340 عدد ساندیسی و 70 قوطی ودکا و 280 لیتر مشروبات الکلی دست ساز از متهمان در تاریخ 18/10/1392 «ص5»; و با التفات به اقاریر آنان در دادسرا و با توجه به سابقه کیفری الف. «متهمان ردیف 1 و 2»; در موارد مشابه و اصرارشان به ادامه فعالیت در امر توزیع مشروب الکلی با توجه به سوابق متعددشان به شرح اوراق 106 تا 119 اگرچه در جلسه دادگاه سعی داشتند خود را بی گناه معرفی نمایند و اقاریر خود در دادسرا را ناشی از فشار و اجبار اعلام نموده و در دفاعیات بلا وجهی مدعی شدند که مشروب ها متعلق به شخصی به نام ع. می باشد که به آن ها پیشنهاد کار با حقوق بالا «قریب به 5 میلیون تومان»; داده بود و یک خودروی ال 90 نیز به آن ها داده بود ولی از کار ع. بی اطلاع بوده اند! درحالی که متهم ردیف سوم در زمان دستگیری به شرح برگ 10 پرونده صراحتا اقرار دارد که مشروبات متعلق به ن. و مدت سه ماه است که برای ن. به عنوان کارگر کار می کند. هم چنین نامبرده در جلسه دادرسی اقرار دارد که تعداد 6 عدد مشروب الکلی مکشوفه از منزل وی و از همان مارکی که در محل دستگیری نیز کشف شده است متعلق به وی و برای مصرف شخصی اش می باشد لذا بزهکاری متهمان را محرز دانسته و با توجه به میزان مشروبات الکلی و زمان کشف آن که در زمان حاکمیت
قانون مجازات اسلامی 1375 با اصلاحات بعدی واقع و مجازات مقرر نیز مناسب تر به حال متهم نسبت به قانون قاچاق کالا و ارز 1392 می باشد بنابراین به استناد مواد 702
قانون مجازات اسلامی 1375 و171
قانون مجازات اسلامی 1392 و با رعایت تبصره ماده 295 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری هریک از متهمان را بابت عمل ارتکابی مشارکت در تولید و توزیع و حمل مشروبات الکلی به عنوان عمل واحد به تحمل یک سال حبس و 74 ضربه شلاق تعزیری و پرداخت یک میلیارد و دویست و چهل میلیون «000/000/240/1»; ریال جزای نقدی بابت پنج برابر ارزش تجاری مشروبات الکلی مکشوفه از متهمان و بر اساس نظریه اداره گمرک «ص24»; در حق صندوق دولت محکوم می کند و مشروب الکلی مکشوفه نیز معدوم گردد. لکن باملاحظه وضع اجتماعی و سوابق زندگی محکوم علیه الف. و فقد سابقه کیفری وی و با التفات به خصیصه بازدارندگی احکام تعلیقی به استناد ماده 46 قانون مجازات یادشده قرار تعلیق اجرای مجازات حبس و یک میلیارد ریال از مجازات جزای نقدی محکوم علیه الف. به مدت 2 سال صادر و اعلام می گردد تا چنانچه تا پایان مدت تعلیق مرتکب یکی از جرایم عمدی موضوع ماده 54 قانون یادشده نشود مجازات مذکور کان لم یکن و الا علاوه بر مجازات جرم اخیر مجازات معلق نیز درباره وی اجرا خواهد شد. این رای حضوری و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 1089 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ غفاری