استشهادیه محلی می تواند از جهات پذیرش اعاده دادرسی باشد.

مندرجات لایحه تقدیمی متقاضی اعاده دادرسی و ضمایم آن دلالت دارد به موجب بخشی از دادنامه شماره 727-17/04/91 صادره از دادگاه انقلاب شهرستان رباط کریم به اتهام مباشرت در قاچاق کالا (تجهیزات دریافت از ماهواره به عبارتی 195 عدد پایه گردان دیش برقی و 200 عدد دیش و متعلقات) تحت تعقیب کیفری قرار گرفته است. شرح جزییات کشف کالا از حامل و دیگر متهم پرونده که مد نظر این گزارش نیست و ضبط آن در رای منعکس است. با انجام تحقیقات در مرحله دادسرا پرونده اتهامی منجر به کیفرخواست شماره 379-07/09/90 دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان مذکور شده است. دادگاه پس از رسیدگی و توجها به شکایت و اعلام گزارش اداره گمرکات شهرستان شهریار که کالای مکشوفه را قاچاق و از نوع ممنوع الورود اعلام داشته است و ارزش کالاها را معادل چهل و شش میلیون ریال اعلام داشته است و توجها به اظهارات دیگر متهم و مدافعات بلاوجه محکوم علیه و وکیل نامبرده و رد ایراد صلاحیت ذاتی دادگاه با احراز بزهکاری نامبرده به استناد مواد 2 و 3 قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالا و ارز و ماده یک قانون مجازات مرتکبین قاچاق و اصلاحیه مصوب 09/11/73 و اعمال ماده 22 و لحاظ کردن کیفیفات مخففه به لحاظ وضعیت خاص متهم نامبرده را به پرداخت مبلغ نود و دو میلیون ریال جزای نقدی به عنوان دو برابر بهاء کالا و پرداخت ده میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس محکوم می نماید در ضمن مقرر می دارد که در صورت استنکاف از پرداخت جزای نقدی اجازه بازداشت در قبال هر دویست هزار ریال یک روز داده می شود. محکوم علیه نسبت به رای مذکور اعتراض و درخواست اعاده دادرسی می نماید. شعبه 14 دیوان عالی کشور به شرح دادنامه شماره 633-02/08/91 رای را غیرقطعی و قابل تجدیدنظر دانسته و قابل طرح در دیوان عالی کشور نمی داند. پرونده در این راستا به شعبه 36 تجدیدنظر تهران ارجاع می شود. به موجب دادنامه شماره 202-05/04/92 به تبعیت از رای دیوان ضمن رسیدگی به اعتراض دادنامه بدوی را عینا تایید می نماید. محکوم علیه با تقدیم لایحه ای که هنگام شور قرایت می گردد و اجمالا مبتنی بر در خصوص وضعیت جسمانی خود بیماری قلبی و این که توان هیچ کاری ندارد و متهم دیگر به لحاظ اختلاف ملکی با پدرش او را مالک اجناس مکشوفه معرفی کرده است و به استشهاد تعداد افرادی که اظهارات او را تصدیق کرده اند استناد جسته است از محضر ریاست محترم دیوان عالی کشور تقاضای اعاده دادرسی می نماید. پس از ثبت در دبیرخانه دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.

درخواست اعاده دادرسی محکوم علیه آقای ح. نسبت به دادنامه شماره 202-05/04/92 صادره از شعبه 36 تجدیدنظر تهران مآلا وارد به نظر می رسد و به لحاظ وضعیت پرونده و دلایل اتهامی و مستندات ابرازی اخیر (استشهاد عده کثیری از اهالی محل) اقتضاء بررسی مجدد را دارد. زیرا آن گونه که از مفاد آرای صادره استنباط و استفهام می گردد تنها دلیل توجه اتهام به متهم کنونی اظهارات دیگر متهم پرونده به نام آقای الف. می باشد که کالای قاچاق از وی کشف گردیده است و بیان داشته که کالا متعلق به متقاضی اعاده دادرسی است. غیر از اظهارات شخص مذکور دلیل دیگری مبتنی بر اثبات اتهام و توجه آن به محکوم علیه مشاهده نمی گردد. محکوم علیه مدعی است که فردی جانباز مریض با سابقه بیماری قلبی و عمل قلب است و قادر به هیچ کاری نیست و اظهارات شخص اخیر به لحاظ کینه و عداوت ناشی از اختلاف ملکی با پدرش بوده است و به این علت او را مالک اجناس معرفی کرده است هرچند این ادعا در پرونده محاکماتی نیز شده است ولی مفاد رای هیچ دلالتی بر تحقیق پیرامون آن ندارد. با توجه به این که عده کثیری از اهالی محل با استشهاد مراتب به صدق و صحت اظهارات محکوم علیه شهادت داده اند و تحقیق از آن ها به عنوان دلیل جدید خاصه با توجه به فقد هرگونه دلیلی دایر به مالکیت متهم و محکوم علیه بر اقلام مکشوفه چه بسا به بی گناهی وی منجر شود لذا با لحاظ ملاک رای وحدت رویه شماره 25/58-01/02/1359 هییت عمومی دیوان محترم عالی کشور و مستند به بند 5 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و جواز ماده 274 همان قانون ضمن تجویز اعاده دادرسی پرونده جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض محاکم تجدیدنظر استان تهران ارجاع می گردد.
رییس شعبه سی وپنجم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
سیدکریمی ـ حیاتی