در خصوص دادخواست تقدیمی خواهان شرکت س. با وکالت آقای م. ج. به طرفیت خوانده آقای ع. ح.پ. به خواسته استرداد مال با احتساب خسارات دادرسی و
خسارت تاخیر تادیه مقوم به 51 میلیون ریال خلاصه دعوی وکیل خواهان این است که به موجب
قرارداد شماره 89037 مورخ 9-3-1389
اجاره به شرط تملیک یک دستگاه بیل مکانیکی به عنوان عین معین از سوی خواهان به خوانده به عنوان مستاجر واگذار شده و علیرغم ایفاء تعهدات از سوی موجر مبنی بر تحویل عین موضوع
قرارداد موصوف خوانده از ایفاء تعهدات در پرداخت اقساط معین خودداری نموده لذا وفق تبصره یک ماده 5
قرارداد که برگشت خوردن حتی یک فقره از چک های مستاجر به عنوان
مال الاجاره را موجب انفساخ
قرارداد دانسته و مفاد تبصره 3 ماده 5 که انفساخ
قرارداد به صورت شرط فاسخ قهری مورد قبول و توافق طرفین قرار گرفته تقاضای صدور حکم به شرح خواسته را نموده است دادگاه صرف نظر از اینکه موارد مطرح در بند 7 ماده 6 (اقدام به فسخ قرارداد) و مفاد ماده 5 همان
قرارداد (انفساخ قراردادی) از جهت حقوقی قابل جمع نبوده و با یکدیگر متغایر می باشد نظر به اینکه نسبت به اعمال بند 7 ماده 6
قرارداد هیچگونه اقدامی در راستای
فسخ قرارداد انجام نشده و نسبت به
انفساخ قراردادی موضوع ماده 5
قرارداد نیز هیچگونه اظهارنامه ای یا اعلامی بر اعمال اراده
انفساخ قراردادی در پرونده استنادی ملاحظه نگردیده و خواهان نیز دلیلی بر اعمال چنین اراده ای ابراز نداشته لذا مطالبه استرداد مال (مبیع) در وضعیت حاضر قابلیت اجابت نداشته مستندا به مواد 2 و 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر بطلان دعوی صادر و اعلام می گردد. حکم صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
دادرس شعبه 120 دادگاه حقوقی تهران - رضوانی