صرف ربایش اطلاعات و داده های رایانه ای لزوما به معنی ورود خسارت نیست و ورود ضرر و زیان جهت مطالبه آن باید محرز باشد.

در خصوص دعوی آقای الف. ع. مدیر شرکت الف. به طرفیت آقای ف. م. به خواسته ی الزام خوانده به جبران ضرر و زیان ناشی از جرم در پرونده­ کلاسه ی 910072 شعبه ی 1083 دادگاه عمومی جزایی تهران به شرح دادخواست تقدیمی و بدین توضیح که خواهان اعلام نموده که خوانده به موجب دادنامه ی شماره ی 9100442 مورخ 1391/12/1 شعبه ی مورد اشاره به اتهام ربایش داده های رایانه­ ای به پرداخت ده میلیون ریال جزای نقدی محکوم گردیده و در خصوص تقاضای ضرر و زیان نیز به دلیل عدم طرح دعوی مرتبط در زمان مقرر قانونی به دلیل مواجه نبودن دادگاه با تکلیف پرونده ی دادخواست ضرر و زیان به این شعبه ارجاع گردید پس از استماع اظهارات طرفین دادگاه موضوع را از مواردی تشخیص داد که لازم به اخذ نظریه­ ی کارشناس فنی بوده است تا کارشناس منتخب بررسی نماید که آیا امکان دسترسی اطلاعات و داده های مورد ادعا برای سایر افراد وجود داشته یا خیر؟ و اینکه آیا اطلاعات و داده ها از حیث طبقه بندی آن در درجه ای بوده که محرمانه تلقی شود و سایرین حق استفاده از آن را نداشته باشند؟ و در نهایت اینکه در صورت مثبت بودن پاسخ سوالات فوق مشخص نماید آیا دسترسی خوانده به اطلاعات مورد اشاره باعث ورود ضرر و زیان مادی به خواهان شده و یا خیر؟ و در صورت مثبت بودن پاسخ این سوال میزان خسارت وارده را اعلام نمایندکه کارشناس منتخب پس از بررسی همه جانبه ی موضوع در قسمتهایی از نظریه ی خود اظهار داشت ((... به دلیل تغییر وضعیت سیستم مورد استفاده در زمان موضوع دعوی امکان بررسی چگونگی امکان دسترسی افراد به سیستم در زمان مورد استفاده وجود ندارد.. .)) و یا اینکه ((... به دلیل امکان تهیه و دسترسی به اطلاعات از طرق مختلف اطلاعات مورد نظر خواهان جنبه ­ی محرمانه نداشته است و...)) و اینکه ((... از آنجا که اطلاعات قابل استنادی در ارتباط با استفاده ی خوانده از اطلاعات خواهان و ورود خسارت ناشی از عدم فروش که حاصل سرقت اطلاعات از سوی خوانده باشد در دسترس کارشناس قرار نگرفته است بنابراین ورود خسارت به خواهان قابل اثبات نیست)) که از مجموع نظریه­ ی مورد اشاره چنین استنباط می گردد که اطلاعات و داده های مورد ادعای خواهان هر چند تا حدودی محرمانه بوده است و به همین دلیل خوانده به اتهام سرقت بخشی از آن مورد تعقیب و مجازات قرار گرفته است ولی حسب اعلام کارشناس منتخب به دلیل تغییر سیستم امکان بررسی چگونگی ورود و دسترسی افراد به این موارد وجود نداشته است و اطلاعات مورد سرقت نیز جنبه ی محرمانه نداشته است و از طرفی چون اطلاعات قابل استناد در ارتباط با استفاده ی خوانده از این اطلاعات و میزان خسارت وجود نداشته است امکان برآورد خسارت وجود نداشته است و با توجه به اینکه برای دادگاه محرز نگردیده که اطلاعات جنبه­ ی محرمانه داشته یا از سوی خوانده مورد استفاده قرار گرفته به نحوی که بر خواهان ضرری وارد گردیده است و نظر به اینکه هر ربایش اطلاعات و داده ­ای لزوما به معنی ورود خسارت نمی باشد مگر اینکه ورود ضرر و زیان محرز باشد و خوانده در ارتباط با ربایش اطلاعات به مجازات قانونی محکوم گردیده ولی در مورد ورود زیان به شرح فوق برای دادگاه محرز نمی باشد و علیرغم اینکه خواهان به نظریه­ ی کارشناسی اعتراض نموده با توجه به جامع و کامل بودن نظریه­ ی کارشناسی و اینکه ارجاع به هییت کارشناسی به دلیل محرز بودن موضوع امری غیر عقلایی و صرفا موجب صرف زمان و هزینه­ ی مضاعف خواهد گردید دادگاه نظریه ­ی کارشناسی را منطبق با واقع تشخیص در نتیجه دعوی خواهان را وارد ندانسته مستندا به مواد 2 و 10 قانون مسولیت مدنی و ماده ی 197 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب حکم بطلان آن را صادر و اعلام می نماید. رای صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه ی 54 دادگاه عمومی حقوقی تهران - اسماعیل پوریانی

شرکت الف. با مدیریت آقای الف. ع. به طرفیت آقای ف. م. نسبت به دادنامه شماره 200100 مورخ 1393/7/16 صادره از شعبه 54 دادگاه عمومی حقوقی شهرستان تهران مشعر بر صدور حکم به رد دعوی مطالبه ضرر و زیان ناشی از جرم دادخواست تجدیدنظرخواهی به خواسته صدور حکم به نقض دادنامه فوق الاشعار و نهایتا صدور رای به محکومیت تجدیدنظرخواه تقدیم نموده اند. توجها به مفاد دادخواست و منضمات تقدیم شده و مفاد لایحه تقدیمی تجدیدنظرخواه و مفاد لایحه تقدیمی تجدیدنظرخوانده پس از رویت لایحه تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه و اینکه قرار ارجاع امر به هییت سه نفره کارشناس بر مبنای درخواست تجدیدنظرخواه صادر شده لکن علیرغم ابلاغ در تاریخ 1393/12/26 تاکنون دستمزد کارشناسان واریز نشده و این قسمت از دلایل وی خارج می شود و نظر به سایر محتویات پرونده مطروحه ایرادی مدلل و موجه که موثر در مقام بوده و موجبات نقض دادنامه معترض عنه را فراهم آورد ارایه و اعلام نگردیده است و توجها به اینکه دادنامه یاد شده با رعایت مقررات شکلی و ماهوی صادر گردیده و عاری از منقصت قانونی است تجدیدنظرخواهی را وارد ندانسته و با رد تجدیدنظرخواهی تجدیدنظرخواه نسبت به دادنامه تجدیدنظرخواسته به استناد ماده 358 از قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه مارالذکر را تایید و اعلام می دارد. رای صادره قطعی است.
رییس و مستشار شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
هدایت اله جوادی - بهزاد سعادت زاده