در خصوص دادخواست آقای م.الف. به طرفیت خانم پ.ن. به خواسته استرداد فرزند مشترک که معلولیت شدید ذهنی دارد بر اساس تایید بهزیستی به شرح دادخواست تقدیمی بدین توضیح که خواهان اذعان داشته احدی از فرزندان مشترک بنام م.الف. متولد 1373/6/20 دچار معلولیت ذهنی می باشد و خواستار استرداد آن از مادرش است و دادگاه جلسه رسیدگی تشکیل و خواهان در جلسه رسیدگی اذعان داشته فرزند مشترک مذکور دچار معلولیت ذهنی است و نامه شماره 35/350 مورخ 1393/3/6 سازمان بهزیستی هم تایید کرده و خواستار استرداد و نگهداری فرزند است و خوانده در دفاع اذعان داشته که با توجه به اینکه فرزند مشترک دختر می باشد امکان نگهداری از سوی زوج وجود ندارد از طرفی زوج در جلسه دادرسی اذعان داشته فرزند را تحویل بهزیستی می دهد و یا ازآنجا کمک می گیرد. النهایه با توجه به اوراق و محتویات پرونده اولا زوج در جلسه دادرسی صراحتا اذعان داشته امکان نگهداری از سوی ایشان وجود ندارد و از بهزیستی کمک می گیرد. ثانیا با توجه به اینکه فرزند مشترک دختر می باشد و دچار معلولیت ذهنی می باشد و امکان نگهداری از سوی زوجه که مادر فرزند مشترک است وجود دارد. ثالثا در جلسه مورخ 1393/5/21 که فرزند مشترک حضورداشته زوج صراحتا اذعان داشته چنانچه زوجه
نفقه و اجرت المثل ایام زندگی مشترک را گذشت کند از این دادخواست گذشت می نماید که حکایت از این موضوع دارد که هدف زوج نگهداری فرزند مشترک نیست بلکه کشمکش های دعوی خانوادگی است که از فرزند مشترک که دارای معلولیت ذهنی است به عنوان وسیله فشار استفاده می شود و مصلحت فرزند مشترک اقتضا می کند با توجه به معلولیت ذهنی و دختر بودن نزد مادر باشد. بنابراین دعوی خواهان را با توجه به دلایل معنونه غیر وارد تشخیص مستندا به ماده 197 قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر بطلان دعوی را صادر و اعلام می گردد. رای صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 283 دادگاه عمومی حقوق (خانواده) تهران - حلال خور