محتوای دفاعیات ارائه شده توسط وکیل صرفا جهت دفاع از حقوق موکل بوده و فاقد سوءنیت است؛ لذا طرح شکایت افترا علیه وکیل فاقد وجاهت قانونی است.

در خصوص اتهام آقای م.ر. فرزند س. مبنی بر تهمت و افتراء نسبت به آقای الف.الف.؛ به این شرح که در دعوی خیانت در امانت که بین شاکی و آقای الف.ذ. مطرح بوده متهم به عنوان وکیل آقای الف.ذ. طی لایحه شماره 401211-27/08/92 که به شعبه 1049 دادگاه عمومی تهران ارایه نموده است در صفحات 5 و 6 و 7 و 8 صراحتا جعل در اوراق و مدارک پرونده را به شاکی نسبت داده است و مدعی شده که برگ گواه جعل و در پرونده قرار داده شده؛ با عنایت به این که این موضوع دارای عنوان جزایی خاص می باشد و مستلزم طرح و اثبات است و عدم اقدام جهت اثبات تهمت و افتراء محسوب می شود و این امر فارغ از طرح دفاع و وظیفه قانونی وکیل است و اگرچه این موضوع برای همه اصحاب دعوی لازم الرعایه است و در همه جلسات رسیدگی دادگاه به طرفین و وکلای آن ها قانونا گوشزد می کند که (مواظب اظهارات خود باشند) اما از متهم که خود وکیل دادگستری می باشد بیشتر انتظار است که در به کار بردن جملات و کلمات و دفاعیات خود دقت نماید و اگر مجبور به طرح و اعلام ادعایی دارای وصف جزایی باشد باید از طریق قانونی عمل نماید و با عنایت به منطوق ماده 697 قانون مجازات اسلامی 1375 و با توجه به عدم طرح شکایت مستقل از سوی متهم جهت اثبات موضوع به نظر اتهام وی محرز و مسلم است و مستندا به ماده فوق و رعایت بند دو ماده 3 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین محکوم به پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی می گردد. این رای حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 254 مامور به شعبه 1035 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ میری

در این پرونده آقای م.ر. و هم چنین آقای م.م. به وکالت از آقای الف.الف. به طرفیت یکدیگر از دادنامه شماره 373 مورخ 29/04/93 شعبه 1035 دادگاه عمومی جزایی در مهلت مقرر قانونی تجدیدنظرخواهی نمودند که به موجب دادنامه مذکور آقای م.ر. به اتهام تهمت و افتراء حسب مواد استنادی در دادنامه به پرداخت دو میلیون ریال جزای نقدی محکوم شده است و محکوم علیه نسبت به محکومیت خویش و شاکی خصوصی نسبت به عدم تناسب مجازات به رای اعتراض نمودند؛ اینک با توجه به محتویات پرونده و تحقیقات معموله و مفاد لوایح تجدیدنظرخواهی نظر به این که اقدامات آقای م.ر. در مقام وکالت و به منظور دفاع از حقوق موکل بوده است و لاغیر و به قصد تهمت و افتراء نبوده است سوءنیت وی احراز نمی شود و اعتراض وی وارد است و دادنامه تجدیدنظرخواسته درخور نقض می باشد و دادگاه به استناد بند یک از ردیف ب از ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض و به استناد ماده 177 قانون مذکور آقای م.ر. را از اتهام تهمت و افتراء تبریه می نماید. این رای قطعی است.
رییس شعبه 41 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
قنبری ـ قاسمی