چنانچه در دعوای ابطال رای کمیسیون ماده 12 قانون زمین شهری در دعوای دیگری نظریه کارشناسان رسمی دادگستری در خصوص بایر یا موات بودن زمین متنازع فیه اخذ شده باشد آن نظریه در دعوای حاضر نیز اعتبار دارد.

در خصوص دعوی آقای م.الف. با وکالت خانم ز.الف. 2. خانم ت.الف. با وکالت آقای س.ن. به خواسته ابطال رای کمیسیون ماده 12 قانون زمین شهری به شماره 909 ک 86 در خصوص قطعه 181 از پلاک 2996 فرعی از 116 اصلی ناشی از سهم الارث مرحومان ر. و ر. و الف. و خانم الف. ف. به دلالت تصویر مصدق گواهی های حصر وراثت به نحو قهری و اصالتا دادگاه با توجه به مراتب نظر به احراز مالکیت خواهان ها به دلالت پاسخ استعلام اداره ثبت به شماره 1303 مورخ 25/6/92 به نسبت دو یک یک چهارم سهم و دو سهم و دو سهم از پنجاه سهم شش دانگ پلاک مذکور و نظر به اینکه سابقا متعاقب دعوی تعدادی از مالکین مشاعی به خواسته مذکور در پرونده کلاسه 880309 به موجب دادنامه شماره 852/89 مورخ 30/8/89 صادره از شعبه پنج دادگاه عمومی حقوقی شهید بهشتی موید به دادنامه شماره 1482/90 مورخ 27/10/90 صادره از شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان تهران بر مبنای نظریه کارشناسی بدوی و هییت سه نفره رسیدگی و رای قطعی مبنی بر ابطال نظریه صادر گردیده و پرونده استنادی مطالبه خلاصه آن منعکس و اوراق مذکور ضم پرونده محاکماتی گردیده است با توجه به اینکه شرکای ملک مشاع در جز جز ملک مالکیت داشته و ذی حق بوده و نسبت به خواسته دعوی سابقا دادنامه قطعی صادر گردیده به لحاظ غیرقابل تجزیه بودن دادنامه مذکور و تسری آن به شرکای مشاعی رای اعلامی مبنی بر ابطال نظریه کمیسیون ماده 12 قانون زمین شهری صادر و اعلام می گردد و نیز نسبت به دعوی آقایان م. و م.ع. با وکالت خانم ح. به لحاظ عدم مالکیت قرار رد دعوی صادر می گردد رای صادره حضوری و این رای ظرف بیست روز از ابلاغ قابل تجدیدنظر خواهی است
رییس شعبه 213 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ متولی

آن قسمت از دادنامه تجدیدنظر خواسته به شماره 9309972163800193 مورخ 1393/3/19 صادره از شعبه 213 دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر ابطال نظریه کمیسیون ماده 12 قانون زمین شهری به شماره 909 ک 86 نسبت به قطعه 181 از پلاک 2996 فرعی از 116 اصلی به میزان سهم الارث تجدیدنظرخواندگان ت. و م. شهرتین الف. اشعار داشته و مورد تجدیدنظرخواهی اداره کل راه و شهرسازی استان تهران واقع شده است مآلا موافق قانون و مقررات موضوعه بوده و اعتراض به شرح لایحه اعتراضیه وارد نبوده و مستوجب نقض آن نمی باشد زیرا که اولا سابقا نسبت به پلاک ثبتی مورد ترافع در راستای درخواست تعدادی از مالکین مشاعی شعبه پنجم دادگاه عمومی حقوقی تهران طی دادنامه شماره 852 مورخ 30/8/1389 که به تایید شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان تهران برابر دادنامه شماره 1482 مورخ 1390/10/27 رسیده است اظهار نظر گردیده و حکم بر ابطال نظریه کمیسیون ماده 12 به شماره مارالذکر صادرشده است. ثانیا به لحاظ اینکه تجدیدنظر خواندگان موصوف جزو مالکین مشاعی می باشند و مالک مشاعی در جزء جزء ملک مشاعی شریک می باشند و نسبت به همین پلاک قبلا با اخذ نظریه هییت کارشناسان رسمی دادگستری بایر بودن آن اثبات گردیده است لهذا مفاد آن حکم نسبت به سایر مالکین مشاعی نیز قابل تسری می باشد. ثالثا استناد تجدیدنظرخواه به دادنامه شماره 9209970221801460 مورخ 1392/10/14 این شعبه موثر در مقام نمی باشد به جهت آنکه استدلال دادنامه در جهت نقض و اعاده پرونده از باب رسیدگی ماهیتی به لحاظ خروج موضوعی درخواست وارد ثالث از حیث قاعده اعتبار امر مختومه بها بوده است و دادگاه نخستین را مکلف به رسیدگی و اظهار نظر ماهیتی در رابطه با خواسته مطروحه از ناحیه وارد ثالث دانسته است. رابعا با توجه به اینکه نسبت به همین موضوع (نظریه کمیسیون به شماره 909 ک86) راجع به همین قطعه قبلا نظریه هییت کارشناسان رسمی دادگستری در پرونده مطروحه در شعبه پنجم دادگاه عمومی حقوقی تهران اخذ گردیده است فلذا لزومی به ارجاع مجدد پرونده به کارشناس و بررسی همان قطعه نبوده است و مفاد نظریه کارشناسان در آن پرونده قابل بهره برداری در این پرونده به لحاظ واحد بودن زمین مورد ترافع می باشد ازاین رو دادگاه ضمن رد درخواست تجدیدنظر خواهی مستندا به قسمت اخیر ماده 358 از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی دادنامه معترض عنه را تایید و استوار می نماید. رای صادره حضوری و قطعی است.
رییس شعبه 18 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
امانی شلمزاری ـ کریمی