حسب محتویات پرونده آقای ج.ن. 50 ساله معیل دارای سابقه کیفری در حال حاضر در زندان مرکزی.. ..... از تاریخ 1392/04/01 تحت قرار بازداشت موقت متهم به مباشرت در قتل عمدی مرحوم الف.ع. که در شعبه دوم دادگاه کیفری استان.. . تحت تعقیب قرار گرفته و در تاریخ 1393/01/30 مبادرت به صدور دادنامه شماره 9309971331200014 نموده. نظر به این که در تاریخ 1392/03/31 مقارن ساعت 11 مورخ لیل جاری برابر اعلام مرکزیت فوریت های پلیس 110 مبنی بر وقوع درگیری شدید در.. ... که بلافاصله استوار دوم ن. در معیت گروهبان یکم ع. و سرباز وظیفه م.ق. به محل عزیمت که یک نفر با هویت آقای ج.ش. که از ناحیه اعضای بدن خون آلود بوده و زخم و آثار جراحت داشته توسط تعدادی از اهالی دستگیر شده بوده مشاهده گردید که برابر اظهارات اهالی و افراد حاضر در محل با برادر زنش به هویت الف.ع. درگیر و با ضربات چاقو وی را مورد جراحت شدید قرار داده که قبل از رسیدن مامورین به محل توسط خودرو شخصی جهت مداوا به بیمارستان... انتقال گردیده و فرد ضارب آقای ج.ش. نیز دستگیر شده بود و هیچ گونه آلات برنده و چاقو به همراه نداشت و بوی مشروبات الکلی از دهان وی به مشام می رسید پس از مراجعه به بیمارستان فرد مضروب به علت شدت جراحات وارده با چاقو در اعضای بدن وی فوت می نماید. علت درگیری به لحاظ این که متهم به قتل که شوهرخواهر مقتول (الف.ع.) بوده بر اثر اختلاف قبلی با همسر خود به منزل پدر خانمش آمده و با مشاجره لفظی با همسر خود در 11 شب با مرحوم متوفی الف.ع. درگیر و با استفاده از چاقو و جراحات متعدد به مقتول ضربه ای به کشاله ران راست آن مرحوم وارد که منجر به خون ریزی و نهایتا اعزام به بیمارستان و فوت می نماید. بازپرس ویژه با جلب نظر پزشکی قانونی در خصوص علت تامه فوت و تحقیق از مطلعین حادثه و تفهیم اتهام به متهم و اقرار و اعتراف صحیح نامبرده در مراحل مختلف بازجویی و بازسازی صحنه قتل پس از صدور قرار مجرمیت و کیفرخواست پرونده به دادگاه کیفری استان ارسال و دادگاه با حضور وکیل تسخیری تشکیل و اولیای دم به نام های 1- ص.ع. 2- س.ن. پدر و مادر مقتول تقاضای قصاص نفس متهم و مجازات وی را می نمایند. متهم در مراحل تحقیقات و بازجویی به اصل وقوع درگیری با مقتول و وارد آوردن جراحات از جمله کشاله ران آن مرحوم با چاقو اقرار و اذعان می نماید و در نهایت مدعی گردیده که قصد کشتن آن مرحوم را نداشته وکیل تسخیری متهم با تکرار مدافعات موکل خود ضمن مسلوب الاراده بودن موکل به علت شرب خمر اعلام کرده با توجه به این که موکل قصد قتل آن مرحوم را نداشته و جراحات وارده به کشاله ران آن مرحوم با چاقو به گونه ای نبوده است که جارح متوجه و آگاه به نتیجه آن باشد وفق مفهوم بند (ب) ماده 290
قانون مجازات اسلامی موکل مرتکب قتل عمد نشده است از پزشکی قانونی مراتب استعلام مبنی بر این که آیا متهم به قتل در زمان وقوع بزه انتسابی مورخ 1392/03/31 نشانه ای از شرب خمر در وی وجود داشته به گونه ای که اراده ارتکاب عمل را از او سلب کرده باشد و آیا ضربه وارد شده به وسیله چاقو به شریان رانی مقتول به گونه ای بوده است که نوعا کشنده باشد و متهم به آن آگاه و توجه داشته باشد یا خیر؟ پاسخ استعلام از این قرار بوده که با توجه به تاخیر در مراجعه و معرفی نامبرده امکان تشخیص شرب خمر و مسلوب الاراده بودن متهم وجود ندارد و جراحت وارد شده در کشاله ران در عرف جزء مناطق حساس و حیاتی محسوب نمی شود گرچه نوعا کشنده باشد. و در جلسه فوق العاده دادگاه از کارشناس پزشکی قانونی در توضیح نظریه پزشکی قانونی اعلام کرده است هر چند ناحیه کشاله ران واحد شریان مهم رانی تحتانی است لیکن اطلاع از وجود شریان مزبور در این نقطه از بدن مستلزم دانستن اطلاعات پزشکی در حد پزشک یا پرستار یا کارشناس آناتومی (کالبدشناسی) می باشد و فرد عامی که در وی مربوط به آناتومی انسان را مطالعه نکرده مطلع و آگاه به کشنده بودن جراحت فوق نمی باشد. دادگاه پس از تشکیل آخرین جلسه و اخذ مدافعات نماینده دادستان در دفاع از کیفرخواست و اولیای دم و اخذ آخرین دفاع از متهم با توجه به شکات اولیای دم متوفی و گواهی گواهان اقرار و اعتراف صریح متهم در مراحل مقدماتی به وارد آوردن جراحات به ناحیه کشاله ران متوفی و سایر قراین و امارات موجود در پرونده انتسابی بزه مزبور به متهم محرز و با استناد به مفهوم بند (ب) ماده 290 از
قانون مجازات اسلامی نامبرده را مستحق قصاص نفس نداشته و وی را از حیث جنبه خص
وصی بزه به استناد ماده 549 قانون مزبور به پرداخت یک فقره دیه کامله مرد مسلمان به نرخ روز که پرداخت آن ظرف یک سال از وقوع قتل می باشد و از حیث جنبه عمومی بزه مذکور به لحاظ عدم امکان صدور حکم قصاص و این که عمل ارتکابی موجب اخلال در نظم و صیانت در امنیت جامعه گردیده و بیم تجری مرتکب با دیگران نیز وجود دارد دادگاه نامبرده را به استناد ماده 612 از
قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات به تحمل ده سال حبس محکوم می نماید.