در خصوص اعتراض آقای الف. فرزند الف. نسبت به دادنامه شماره 501679 مورخه 21/12/92 صادره از شعبه 1124 دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن مشارالیه به اتهامات 1- تخریب عمدی 2-
ضرب و جرح عمدی محکومیت حاصل نموده است؛ با ملاحظه محتویات پرونده و لایحه اعتراضیه تجدیدنظرخواه اولا در خصوص تخریب عمدی اگر چه در درگیری بین طرفین در منزل مشترک تخریب نسبت به بعضی از اموال صورت گرفته است که مورد اقرار تجدیدنظرخواه نیز می باشد لیکن عمدی بودن آن مورد انکار وی بوده و دلیلی هم بر این که تخریب به صورت عمد صورت گرفته وجود ندارد لذا دادگاه در خصوص این بخش از اتهام به لحاظ فقد دلیل کافی بر توجه آن مستندا به بند یک ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و اصل برایت با نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته رای بر برایت مشارالیه از اتهام تخریب عمدی صادر می نماید. ثانیا نسبت به محکومیت به اتهام
ضرب و جرح عمدی با توجه به این که به پرداخت دیه کمتر از بیست درصد دیه کامل تعیین گردیده و دادنامه در این قسمت در مرحله بدوی قطعی است. لذا دادگاه مستندا به بند د ماده 232 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری قرار رد تجدیدنظرخواهی مشارالیه را در این بخش صادر می نماید. رای صادره قطعی است.
رییس شعبه 21 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
تولیت ـ پورعرب