در این پرونده آقای ش.ب. دادخواستی به وکالت از آقایان 1- ق.م. 2- الف.م. 3- ف.ف. به طرفیت آقایان 1- س.م. 2- س.پ. با این توضیح که آقای م.ش. از جانب خواندگان اعلام وکالت کرده به خواسته صدور
حکم تخلیه به لحاظ انتقال به غیر مطرح کرده است خلاصه خواسته این است که خواهان ها مالک ملک با مغازه های احداثی در آن به پلاک ثبتی 1/4159 بخش و تهران می باشند طبق
قرارداد اجاره شماره 71651 مورخ 14/10/59 تنظیم شده در دفتر اسناد رسمی شماره.. . تهران یک و نیم باب مغازه از ملک توسط مالک وقت به
اجاره خواندگان درآمده است و خواندگان حق انتقال
مورد اجاره را جزیا و کلا به غیر نداشته خوانده ردیف نخست علی رغم این امر بدون اذن مالکین
مورد اجاره را به خوانده ردیف دوم انتقال داده بر این مبنا تقاضای رسیدگی به موضوع شده است دادگاه باملاحظه محتویات پرونده و استماع اظهارات وکلای طرفین دفاعیات مطرح شده از جانب خواندگان را وارد و موجه می داند زیرا ماده 10 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1356 تصریح دارد منافع مورد
اجاره به غیر انتقال داده شود درحالی که مستاجر مشاعی تمام منافع
مورد اجاره را در اختیار دارد و در واقع انتقال موردنظر قانون گذار با انتقال سهم دیگر صورت نمی گیرد و اصولا تغییری در وضعیت
مورد اجاره و روابط فی مابین ایجاد نمی شود و مستاجر مشاعی به لحاظ عرف نیز غیر محسوب نمی شود و اصولا روابط فی مابین شرکا با لحاظ قواعد عمومی مربوط به خود آنان بوده و موید این مطلب
قرارداد اجاره استنادی است که تصریح بر تعهد و ضمانت هر یک از مستاجرین بر پرداخت تمام یا هر قسمت از
مال الاجاره یا اجرت المثل دارد بدیهی است
قرارداد جنبه طرفینی داشته و تحمیل مسیولیت بر مبنای
قرارداد امکان داشته و فراتر از آن پذیرفته نیست با توجه به موارد یادشده خواسته خواهان ها را وارد ندانسته و به استناد ماده 1257
قانون مدنی حکم بر بطلان دعوا صادر و اعلام می دارد رای صادرشده حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ به طرفین قابل تجدیدنظر در دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رییس شعبه 18 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ حمیدی