دادگاه باید فقط به اتهاماتی که در مورد آن ها کیفرخواست صادر شده است رسیدگی نماید و رسیدگی و صدور حکم بدون وجود کیفرخواست وجاهت قانونی ندارد.

با شکایت آقای گ.ع. به ولایت از فرزندش ن. آقایان 1- ح.ر. 2- م.خ. 3- س.الف. 4- ر.ر. 5- ی.ش. به اتهام آدم ربایی (ربودن و مخفی کردن همراه با آسیب بدنی) لواط تفخیذ تحت تعقیب قرار گرفته اند. به شرح دادنامه 135-19/12/1389 شعبه اول دادگاه کیفری استان ک متهمین فقط به حد تفخیذ محکوم شده و از سایر اتهامات تبریه گردیده اند. با اعتراض شاکی و وکیل وی و وکیل متهمین پرونده به شعبه 33 دیوان عالی کشور ارجاع می گردد. این شعبه به شرح دادنامه شماره 102-13/7/1390 که مشروح آن در صفحات 197 الی 200 بیان گردیده و نیاز به تکرار نیست رای صادره را نقض و جهت رسیدگی مجدد به شعبه هم عرض ارجاع می نماید پرونده به شعبه سوم کیفری استان ارجاع می گردد. در تاریخ 20/3/1392 دادگاه با حضور اعضاء نماینده دادستان شاکی و وکیل وی متهمین با وکیل تشکیل گردیده است. وکیل شاکی اظهارات خود را طی لایحه ای قرایت نموده و جهت ضبط در پرونده به دادگاه تحویل داده است و طی آن تقاضای اشد مجازات برای متهمین نموده است و نحوه ربودن موکل خود را توضیح داده که پس از ضرب و شتم نیز وی را برهنه کرده و به او تجاوز می کنند نماینده دادستان تقاضای رسیدگی و صدور حکم شایسته می نماید. وکیل متهمین نیز در دفاع اظهار می دارد: شاکی فقط از یک نفر به اتهام آدم ربایی شاکی است و صرفا ح.ر. از دیدگاه شکات مرتکب آدم ربایی شده وفق اقاریر موکلین نه تنها اقراری نداشته اند بلکه اتهام آدم ربایی نسبت به موکلین نمی تواند جاری باشد. اظهارات شاکی تناقض دارد. با توجه به اصل کلی برایت تقاضای صدور رای برایت دارم. وکیل شاکی طی لایحه ای در 9 صفحه با ذکر جزییات واقعه رخ داده تقاضای اشد مجازات را برای متهمین نموده است. در تاریخ 17/7/1392 دادگاه با حضور اعضاء شاکی و فرزندش و وکیل تعیینی آقای ن. متهمین با وکیل تعیینی آقای ب. نماینده دادستان و در غیاب احد از وکلای متهمین که لایحه ارسال نموده تشکیل گردیده شاکی مجددا اظهارات را تکرار نموده: من را به بیرون شهر با فریب و نیرنگ بردند ح.ر. و م.خ. بعد زنگ زدند بقیه متهمین در محل حاضر شدند با تهدید چاقو تعرض و تجاوز نمودند فقط ر.ر. دخول انجام داد بقیه در حد تفخیذ همگی مرا مورد ضرب و شتم قرار دادند. آقای ف.س. به عنوان مطلع دعوت شده است اظهار داشته: من تهدید شدم که گواهی بدهم هیچ اطلاعی ندارم. وکیل شاکی اظهار داشته: اظهارات فعلی مطلع ناشی از تهدید می باشد و اظهارات اولیه بر اساس حقیقت است. م.خ. اتهام آدم ربایی و تفخیذ را رد نموده وکیل وی نیز انکار موکل خود را در تمام مراحل و عدم ارایه کوچک ترین دلیل و اظهارات کاملا ضد و نقیض شهود تعرفه شده صرف نظر از این که هیچ اتهامی را اثبات نمی کند لذا صدور رای برایت مورد استدعاست از متهمین دفاع و آخرین دفاع اخذ شده هیچ کدام هیچ اتهامی را نپذیرفته اند و وکلای آنان نیز تقاضای برایت موکلین را نموده اند. با دستور دادگاه از مخابرات در مورد خطوط ارتباطی تلفن متهمین استعلام شده است پاسخ داده اند فقط ر.ر. یک خط تلفن اعتباری دارد و سه خط تلفن ایرانسل و در مورد ورودی و خروجی دو خط تلفن دیگر که مربوط به 1/4/1389 الی 30/6/1389 بوده است مخابرات پاسخ داده فقط اطلاعات شش ماه اخیر در دسترس می باشد (تاریخ نامه 13/6/1392 می باشد. عضو ممیز). دادگاه با اعلام ختم رسیدگی به شرح دادنامه شماره 957-11/8/1392 شعبه سوم دادگاه تجدیدنظر کیفری استان ک اتهام 1- ح.ر. 2- س.الف. 3- ی.ش. 4- ر.ر. مبنی بر تفخیذ و اتهام ح.ر. و م.خ. مبنی بر شرکت در آدم ربایی را محرز و مسلم تشخیص مستندا به مواد 211 و 235 و تبصره آن و ماده 236 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 و ماده 621 قانون مجازات اسلامی مصوب 1375 حکم به محکومیت همه متهمین به تحمل یک صد ضربه شلاق حدی به اتهام تفخیذ و متهمین اول و دوم (1- ح.ر. 2- م.خ.) به اتهام مشارکت در آدم ربایی هر کدام به پانزده سال حبس تعزیری صادر و اعلام گردیده است و نسبت به بقیه اتهام ها و متهم ر.ر. در مورد اتهام لواط حکم برایت صادر شده است. پس از ابلاغ رای وکیل شاکی به رای صادره اعتراض نموده و مدعی شده جرم آدم ربایی منتسب به همه متهمین است و با قصد قبلی صورت گرفته است وکیل متهمین نیز به رای صادره اعتراض نموده و رای صادره را خلاف شرع و قانون دانسته تقاضای نقض دادنامه را نموده است. پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و در تاریخ 15/2/1392 به این شعبه ارجاع گردیده است.

در خصوص اعتراض ه.ن. به وکالت از گ.ع. و اعتراض م.ب. به وکالت از س.الف. ر.ر. ی.ش. م.خ. و ح.ر. با بررسی اوراق پرونده و ملاحظه لوایح اعتراضی در مجموع در مورد محکومیت متهمین به حد تفخیذ اعتراض موجه و موثری که موجبات خدشه بر اساس رای و نقض آن را فراهم نماید به عمل نیامده و رای نیز مطابق قانون و مدارک موجود در پرونده صادر گردیده و در رعایت تشریفات آیین دادرسی هم ایراد موثری مطرح نگردیده لذا ضمن رد اعتراض مستندا به بند «الف»; ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه شماره 97-11/8/1392 صادره از شعبه سوم دادگاه تجدیدنظر کیفری استان ک در قسمت محکومیت پنج متهم صدرالذکر به حد تفخیذ تایید و ابرام می گردد اما در مورد محکومیت ح.ر. و م.خ. مبنی بر شرکت در آدم ربایی با توجه به این که دادگاه کیفری استان بدون صدور کیفرخواست از ناحیه دادسرا مبادرت به رسیدگی نموده و جرم مذکور از مواردی نیست که مستقیما در دادگاه مطرح شود و دادگاه باید بر اساس بند «ج»; ماده 14 قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب در مواردی که صدور کیفرخواست ضروری است فقط به جرایم مندرج در کیفرخواست رسیدگی نماید و رسیدگی بدون وجود کیفرخواست نیز فاقد مجوز قانونی است لذا رای صادره در این قسمت به استناد بند 2 قسمت «ب»; ماده 265 قانون آیین دادرسی فوق الذکر نقض و برای رسیدگی مجدد به دادگاه محترم صادرکننده رای ارجاع می گردد.
رییس شعبه سی و سوم دیوان عالی کشور ـ عضو معاون
نیازی ـ اعتماد